brunatny

Widziałem brunatne pnie drzew, chyba klonów, którymi wysadzona była ulica przed domem, kawałek betonowego muru z bramą wjazdową, gdzie Isa zostawiał na noc swoją czarną wołgę.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

Starał się zachować obraz ulicy. Taka sama jak wszystkie w Penybont, po obu stronach jednakowe szeregowce z jednakowej brunatnej cegły.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007

Potok snujący się wśród głazów piaskowca, gdzieniegdzie tylko na maleńkich, jakby z japońskiego ogródka wyjętych siklawach przyspieszający swój nurt, teraz groźnie przybrał, stając się rwącą brunatną kipielą [...].

źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Ruchy, 2008

Wystające kości policzkowe, wąskie wargi pomalowane brunatną pomadką i czarne obwódki dokoła wielkich, głęboko osadzonych oczu nadawały jej wygląd tajemniczy.

źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003

[...] wchodzą czterej brodaci zakonnicy w brunatnych habitach, wręczają każdemu z nas małą kostkę mydła i duży włochaty ręcznik i wskazują drogę do łaźni [...].

źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001