uniwersalizm - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. cecha czegoś, co jest wspólne dla wielu różnych ludzi ze względu na zrozumiałość lub odnoszenie się do spraw niezależnych od miejsca, czasu lub innych czynników

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:

uniwersalność

Połączenia

uniwersalizm kulturowy
uniwersalizm jakiegoś języka; praw człowieka
idea, zasada uniwersalizmu

Cytaty

[...] przypięłam do tablicy parę sentencji z Hitopadesza, starożytnej księgi aforyzmów indyjskich. Studiuję ją przez ostatnie tygodnie i jestem pod dużym wrażeniem uniwersalizmu i mądrości tego dzieła [...].

źródło: NKJP: Barbara Labuda: Poszukiwania, 2005

- Geniusz Beethovena, jak pokazuje festiwal [...], jest uniwersalny. W czym kryje się ten uniwersalizm muzyki mistrza z Bonn? - To genialność, która oparta jest na wielostronnych korzeniach. Rodzi się z wielu wpływów i źródeł.

źródło: NKJP: Adrianna Ginał: Beethoven przemawia do ludzkości, Gazeta Krakowska, 2003-04-16

[...] tańce dworskie swoją popularność zawdzięczają uniwersalizmowi. Podobnie jak w dawnych wiekach, tak i dziś, sztuka tańca jednoczy kraje, narody i kultury. Okazuje się, że te same tańce - ukryte pod różnymi nazwami - wykonywano w różnych krajach.

źródło: NKJP: Taneczny modlitewnik, Dziennik Polski, 2001-08-03

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	uniwersalizm	uniwersalizmy
D.	uniwersalizmu	uniwersalizmów
C.	uniwersalizmowi	uniwersalizmom
B.	uniwersalizm	uniwersalizmy
N.	uniwersalizmem	uniwersalizmami
Ms.	uniwersalizmie	uniwersalizmach
W.	uniwersalizmie	uniwersalizmy

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

+

uniwersalizm

+

(CZEGO)

Pochodzenie

Od: uniwersalny