-
4.
muz. samodzielny lub będący częścią większej kompozycji utwór muzyczny, instrumentalny lub wokalny, w którym melodia wprowadzona przez jeden z głosów, jest podejmowana przez kolejne głosy -
Używane w tytułach kompozycji muzycznych, np. Toccata i fuga d-moll.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
hiperonimy: utwór
-
- dwugłosowa, trzygłosowa... fuga
- fugi Bacha
- fuga na fortepian, na skrzypce; na kwartet smyczkowy, na orkiestrę symfoniczną
- preludia i fugi
- skomponować fugę; komponować fugi
-
W 1911 roku ukazuje się pierwszy tom krytycznego opracowania organowych preludiów i fug Bacha z praktycznymi uwagami ich instrumentalnego wykonywania.
źródło: NKJP: Henryk Gaertner: Albert Schweitzer: życie, myśl i dzieło, 2007
Fuga [...], stanowiąca pierwotnie finał kwartetu smyczkowego op. 130, „nie przyjęła się” wśród zwolenników muzyki Beethovena [...].
źródło: NKJP: Nagrania muzyczne Ludwik van Beethoven, Antena, 1957
Tonalne tematy fugi i fugat Wiłkomirskiego nawiązują do tradycji, zwłaszcza barokowo-klasycznej, są śpiewne, zwarte, o wyrazistej strukturze rytmicznej [...].
źródło: NKJP: Stanisław Dąbek: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku: 1900-1995, 1996
Jest słynny głównie z tego, że skomponował ośmiogłosową fugę [...].
źródło: NKJP: Internet
Organy stanowiły ulubiony instrument Bacha. „Toccata i fuga d-moll” to jedna z najbardziej znanych kompozycji tego kompozytora.
źródło: NKJP: Eugenia Czyż: Kącik wspomnień, Nakielski Czas, 2004-04-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fuga
fugi
D. fugi
fug
C. fudze
fugom
B. fugę
fugi
N. fugą
fugami
Ms. fudze
fugach
W. fugo
fugi
-
łac. 'ucieczka'