uklęknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

mając zgięte nogi w kolanach, oprzeć oba kolana lub jedno o podłoże

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

synonimy:

klęknąć

	Raptem uklękła przy łóżku i zaczęła się modlić. Ale ciągle myliła słowa i zapominała dalszego ciągu. Przecież ksiądz zadał jej pokutę. Jaką mi zadał pokutę. Ja już nie pamiętam o swojej pokucie. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
	Zawył z bólu i uklęknął, trzymając się za zwichniętą kostkę. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Z wielką wdzięcznością w sercu za 325 lat cudownej opieki uklęknijmy we wspólnocie parafialnej przed Jezusem Kobylańskim – zachęca proboszcz. źródło: NKJP: (ANI): Jubileuszowe uroczystości odpustowe w Kobylance, Gazeta Krakowska, 2007-05-25
	W łagrach, a potem w Anglii, wyobrażaliśmy sobie, że kiedy wrócimy do wolnej Polski, z radości uklękniemy na tej ziemi, a potem pójdziemy pieszo z Tarnopola do Częstochowy. źródło: NKJP: Teresa Semik: Do widzenia w niebie, Dziennik Zachodni, 2009-02-14

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukląkłem uklęknąłem +(e)m ukląkł +(e)m uklęknął	uklękłam uklęknęłam +(e)m uklękła +(e)m uklęknęła	uklękłom uklęknęłom +(e)m uklękło +(e)m uklęknęło	uklękliśmy uklęknęliśmy +(e)śmy uklękli +(e)śmy uklęknęli	uklękłyśmy uklęknęłyśmy +(e)śmy uklękły +(e)śmy uklęknęły
2 os.	ukląkłeś uklęknąłeś +(e)ś ukląkł +(e)ś uklęknął	uklękłaś uklęknęłaś +(e)ś uklękła +(e)ś uklęknęła	uklękłoś uklęknęłoś +(e)ś uklękło +(e)ś uklęknęło	uklękliście uklęknęliście +(e)ście uklękli +(e)ście uklęknęli	uklękłyście uklęknęłyście +(e)ście uklękły +(e)ście uklęknęły
3 os.	ukląkł uklęknął	uklękła uklęknęła	uklękło uklęknęło	uklękli uklęknęli	uklękły uklęknęły

bezosobnik: uklęknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uklęknijmy
2 os.	uklęknij	uklęknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukląkłbym uklęknąłbym bym ukląkł bym uklęknął	uklękłabym uklęknęłabym bym uklękła bym uklęknęła	uklękłobym uklęknęłobym bym uklękło bym uklęknęło	uklęklibyśmy uklęknęlibyśmy byśmy uklękli byśmy uklęknęli	uklękłybyśmy uklęknęłybyśmy byśmy uklękły byśmy uklęknęły
2 os.	ukląkłbyś uklęknąłbyś byś ukląkł byś uklęknął	uklękłabyś uklęknęłabyś byś uklękła byś uklęknęła	uklękłobyś uklęknęłobyś byś uklękło byś uklęknęło	uklęklibyście uklęknęlibyście byście uklękli byście uklęknęli	uklękłybyście uklęknęłybyście byście uklękły byście uklęknęły
3 os.	ukląkłby uklęknąłby by ukląkł by uklęknął	uklękłaby uklęknęłaby by uklękła by uklęknęła	uklękłoby uklęknęłoby by uklękło by uklęknęło	uklękliby uklęknęliby by uklękli by uklęknęli	uklękłyby uklęknęłyby by uklękły by uklęknęły

bezosobnik: uklęknięto by

bezokolicznik: uklęknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ukląkłszy
uklęknąwszy

gerundium: uklęknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. klęczeć