dysonans poznawczy

  • psych.  napięcie psychiczne spowodowane sytuacją, gdy czyjeś zachowania i postawy, lub myśli i sądy nie są ze sobą zgodne
  • [dysonãs poznawczy] lub [dysonans poznawczy]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • stan dysonansu poznawczego
  • Po takim dysonansie poznawczym wizja marszałkowskich pociągów w służbie Kolei Śląskich rozpala moją wyobraźnię.
    Panie marszałku, jeśli te obietnice się ziszczą, to ja przyrzekam, że nauczę się prawidłowo kupować bilet na pociągi Kolei Śląskich.

    źródło: NKJP: Janusz Szymonik: Opowiem wam bajkę o „Elfach” i „Flirtach”, Dziennik Zachodni, 2010-08-07

    Otóż informacja ta wzbudziła we mnie pewien dysonans poznawczy zwłaszcza po tym, gdy na zajęciach dowiedziałem się, jakie są prawdziwe wyniki sprzedaży wymienionych tytułów.

    źródło: NKJP: „Wprost„ niesamowite, Polityka, 2002-10-12

    Wystąpienie stanu dysonansu poznawczego wiąże się z powstaniem silnych emocji o charakterze negatywnym.

    źródło: NKJP: Jacek Waliński: Trudności adaptacyjne młodzieży zamiejscowej w środowisku domu studenckiego -- praca magisterska, 1995

    Psycholog powiedziałby, że znajduje się w stanie ostrego dysonansu poznawczego. Jej wiedza w konfrontacji z rzeczywistością staje się nieużyteczna.

    źródło: NKJP: Barbara Sędzimir: Dziecko autystyczne, Wychowawca, 2003-09

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m3, odmienny: dysonans, poznawczy, Zwykle lp
Data ostatniej modyfikacji: 08.02.2018