dysonans poznawczy
-
psych. napięcie psychiczne spowodowane sytuacją, gdy czyjeś zachowania i postawy, lub myśli i sądy nie są ze sobą zgodne
-
[dysonãs poznawczy] lub [dysonans poznawczy]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- stan dysonansu poznawczego
-
Po takim dysonansie poznawczym wizja marszałkowskich pociągów w służbie Kolei Śląskich rozpala moją wyobraźnię.
Panie marszałku, jeśli te obietnice się ziszczą, to ja przyrzekam, że nauczę się prawidłowo kupować bilet na pociągi Kolei Śląskich.źródło: NKJP: Janusz Szymonik: Opowiem wam bajkę o „Elfach” i „Flirtach”, Dziennik Zachodni, 2010-08-07
Otóż informacja ta wzbudziła we mnie pewien dysonans poznawczy zwłaszcza po tym, gdy na zajęciach dowiedziałem się, jakie są prawdziwe wyniki sprzedaży wymienionych tytułów.
źródło: NKJP: „Wprost„ niesamowite, Polityka, 2002-10-12
Wystąpienie stanu dysonansu poznawczego wiąże się z powstaniem silnych emocji o charakterze negatywnym.
źródło: NKJP: Jacek Waliński: Trudności adaptacyjne młodzieży zamiejscowej w środowisku domu studenckiego -- praca magisterska, 1995
Psycholog powiedziałby, że znajduje się w stanie ostrego dysonansu poznawczego. Jej wiedza w konfrontacji z rzeczywistością staje się nieużyteczna.
źródło: NKJP: Barbara Sędzimir: Dziecko autystyczne, Wychowawca, 2003-09
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m3, odmienny: dysonans , poznawczy , Zwykle lp