-
2.
książk. coś, co mówiący uważa za nieaktualne i niepasujące do epoki, w której działa lub tworzy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Liczyły się tylko hard-rockowe klimaty. Numery Beatlesów uważaliśmy wtedy za ugrzecznioną muzyczkę dla życiowych oportunistów, Stonesi cuchnęli nam komercją i starzyzną.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski, Bóg zapłacz!, 2000
Na posiedzeniu Zarządu - Plenum 16 bm., omal nie doszło do mordobicia. Przyboś jest opętany pychą. [...] W wywiadzie w „Życiu Literackim” odsądził od poezji Wata, a Słonimskiego nazwał post-Asnykiem i starzyzną.
źródło: NKJP: Anka Kowalska: Dzienniki 1927-1969, 2008
[...] starał się Pawlikowi wytłumaczyć, że zatrzymuje się tylko na zewnętrznym kształcie tej liryki, ten modernizm jest tylko pozorny, staraj się zobaczyć, czemu owo obrazowanie służy, ale Pawlik w takich wypadkach był uparty, argumenty nie docierały do niego starzyzna i tyle, powtarzał w kółko [...]
źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1981
Chodzi mi tu o pewien rodzaj agresji w opowiadaniu, liczne zmiany rytmu, tempa, pokazywanie różnych rzeczywistości, wielu światów... Natomiast nie myślę tu o tzw. montażu wideoklipowym, bo dla mnie to nie jest nowoczesność, tylko starzyzna .
źródło: NKJP: Lekcje odrobine, CKM 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. starzyzna
starzyzny
D. starzyzny
starzyzn
C. starzyźnie
starzyznom
B. starzyznę
starzyzny
N. starzyzną
starzyznami
Ms. starzyźnie
starzyznach
W. starzyzno
starzyzny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. stary