wywietrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

poddać działaniu świeżego powietrza

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

synonimy:

przewietrzyć

	Zetrę ślady palców, wyrzucę napoczęty krem, grzebień i szczotkę, wytrzepię i wywietrzę pościel. źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
	Jeśli nie potrafisz wytłumaczyć tej zbieraninie, gdzie chodzi się za potrzebą, toś kiepski bosman, a taki mi na nic. Jeszcze dziś mają być wywietrzone pledy i hamaki. źródło: NKJP: Feliks W. Kres: Król Bezmiarów, Esensja, nr 05, 2009-07-02
	Kiedyś wiosna smakowała, pachniała inaczej. [...] Pachniała naftaliną, bo - oto z zakamarków, z szaf, z kufrów wyciągało się letnią odzież, aby na podwórkach, na balkonach wywietrzyć z niej zimową, naftalinową woń. źródło: NKJP: Wiosna, Dziennik Polski, 2001-03-24
	Po pierwszej dobie wszystko tak bardzo przeszło zapachem konwalii (bzów?), że przez dwa tygodnie pobytu w Bułgarii nie mogłam wywietrzyć siebie i swoich ubrań z tej woni. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Panienka w PRL-u, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywietrzyłem +(e)m wywietrzył	wywietrzyłam +(e)m wywietrzyła	wywietrzyłom +(e)m wywietrzyło	wywietrzyliśmy +(e)śmy wywietrzyli	wywietrzyłyśmy +(e)śmy wywietrzyły
2 os.	wywietrzyłeś +(e)ś wywietrzył	wywietrzyłaś +(e)ś wywietrzyła	wywietrzyłoś +(e)ś wywietrzyło	wywietrzyliście +(e)ście wywietrzyli	wywietrzyłyście +(e)ście wywietrzyły
3 os.	wywietrzył	wywietrzyła	wywietrzyło	wywietrzyli	wywietrzyły

bezosobnik: wywietrzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywietrzmy
2 os.	wywietrz	wywietrzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywietrzyłbym bym wywietrzył	wywietrzyłabym bym wywietrzyła	wywietrzyłobym bym wywietrzyło	wywietrzylibyśmy byśmy wywietrzyli	wywietrzyłybyśmy byśmy wywietrzyły
2 os.	wywietrzyłbyś byś wywietrzył	wywietrzyłabyś byś wywietrzyła	wywietrzyłobyś byś wywietrzyło	wywietrzylibyście byście wywietrzyli	wywietrzyłybyście byście wywietrzyły
3 os.	wywietrzyłby by wywietrzył	wywietrzyłaby by wywietrzyła	wywietrzyłoby by wywietrzyło	wywietrzyliby by wywietrzyli	wywietrzyłyby by wywietrzyły

bezosobnik: wywietrzono by

bezokolicznik: wywietrzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywietrzywszy

gerundium: wywietrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywietrzony

odpowiednik aspektowy: wietrzyć

+

wywietrzyć

+

CO + (z CZEGO)

Od: wietrzyć; zob. wiatr