Ksiądz długo i płomiennie wzywał do wytrwania w wierności Ojczyźnie, potem chór zagrzmiał potężnie pod drewnianym sklepieniem, a gdy na koniec ksiądz uniósł kielich, wszystkich ogarnęło wielkie wzruszenie.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
Może nie kochał jej już tak jak kiedyś – płomiennie, bezwarunkowo, ale nadal była mu najbliższym człowiekiem.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
Miłość nie spadła na dwoje młodych jak grom z jasnego nieba, ale gdy się już pojawiła, rozwijała się niezwykle płomiennie i szybko, obfitując - jak wszystkie miłości lat wojny i okupacji - w liczne i wielce dramatyczne zdarzenia.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
Największy jego romans trwał pięć lat. Kobieta, którą kochał płomiennie i wiernie, porzuciła go bez powodu.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966