zagłuszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

dostarczyć sobie silnych bodźców, aby osłabić odczuwanie pewnych emocji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

	[...] jak łatwo zacząć żyć w dobru, nie zmieniając niczego, byleby tylko zagłuszyć się powtarzaniem bez końca, że ponieważ zło jest tam, to dobro z definicji musi być tu, co wynika z prostego porównania dobra ze złem. źródło: NKJP: Komar Michał: O obrotach losów i ciał, 1998
	Niezależnie od determinacji, od potrzeby - poszukujemy szczęścia. Poszukujemy go ciągle na zewnątrz, próbując zagłuszyć się wszystkim tym, co ze szczęściem niewiele ma wspólnego. źródło: Internet: sckm.krakow.pl
	Leki na krótką metę i wtedy, kiedy jest już naprawdę bardzo źle. Nie ćpaj, by się zagłuszyć. źródło: NKJP: Internet
	Nie mogłem się zagłuszyć alkoholem, ponieważ jestem ortodoksyjnym abstynentem. źródło: NKJP: Internet
	Nastoletni bohaterowie moich reportaży po morderstwie szli na dyskotekę. [...] Że na dyskotekę, to jeszcze jako psycholog rozumiem. Można chcieć się zagłuszyć, odciąć. źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Róża też morduje, Polityka, 2001-09-08

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagłuszyłem się +(e)m się zagłuszył	zagłuszyłam się +(e)m się zagłuszyła	zagłuszyłom się +(e)m się zagłuszyło	zagłuszyliśmy się +(e)śmy się zagłuszyli	zagłuszyłyśmy się +(e)śmy się zagłuszyły
2 os.	zagłuszyłeś się +(e)ś się zagłuszył	zagłuszyłaś się +(e)ś się zagłuszyła	zagłuszyłoś się +(e)ś się zagłuszyło	zagłuszyliście się +(e)ście się zagłuszyli	zagłuszyłyście się +(e)ście się zagłuszyły
3 os.	zagłuszył się	zagłuszyła się	zagłuszyło się	zagłuszyli się	zagłuszyły się

bezosobnik: zagłuszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagłuszmy się
2 os.	zagłusz się	zagłuszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagłuszyłbym się bym się zagłuszył	zagłuszyłabym się bym się zagłuszyła	zagłuszyłobym się bym się zagłuszyło	zagłuszylibyśmy się byśmy się zagłuszyli	zagłuszyłybyśmy się byśmy się zagłuszyły
2 os.	zagłuszyłbyś się byś się zagłuszył	zagłuszyłabyś się byś się zagłuszyła	zagłuszyłobyś się byś się zagłuszyło	zagłuszylibyście się byście się zagłuszyli	zagłuszyłybyście się byście się zagłuszyły
3 os.	zagłuszyłby się by się zagłuszył	zagłuszyłaby się by się zagłuszyła	zagłuszyłoby się by się zagłuszyło	zagłuszyliby się by się zagłuszyli	zagłuszyłyby się by się zagłuszyły

bezosobnik: zagłuszono by się

bezokolicznik: zagłuszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagłuszywszy się

gerundium: zagłuszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

zagłuszyć się

+

(CZYM)

Zob. głuszyć