powiastka filozoficzna
-
lit. utwór literacki, mający jednocześnie cechy eseju filozoficznego i powieści, napisany w celu zilustrowania jakiejś tezy filozoficznej lub moralistycznej
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia -
Powinna znaleźć jakiś sposób na tę dziwną, ale dowcipną powieść, która nie była właściwie powieścią, lecz raczej powiastką filozoficzną. Bohaterów było kilku i ich losy splątały się w szczególny sposób.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Concerto d'amore, 2004
Sztandarowym przykładem udanego mariażu książki dla dzieci i powiastki filozoficznej jest „Świat Zofii” - przetłumaczony na 53 języki bestseller norweskiego pisarza Josteina Gaardera.
źródło: NKJP: Agnieszka Wolny-Hamkało: Kupą, mości autorzy!, Polityka, 2007-06-02
W Biesiadzie u hrabiny Kotłubaj bawi się pisarz opisem wyrafinowanej, „kanibalistycznej” uczty, w powiastkach filozoficznych z Ferdydurke przedstawia symetryczny nonsens zbrodni - nonsens wyśmiewający powagę form itd.
źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.): Gotycyzm i groza w kulturze, 2003
Dziatwa szkolna nie będzie miała problemu z łatwym przełknięciem rozdziału pt. „Wolter jako mistrz powiastki filozoficznej”, jednak nie wszyscy widzowie wciąż jeszcze chodzą do szkoły.
źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka: Filozofia lekkostrawna, Dziennik Zachodni, 2005-10-25
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: powiastka , filozoficzna