okaleczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

trwale naruszyć zewnętrzną tkankę żywego organizmu lub rośliny, powodując wypływ krwi lub innych płynów znajdujących się pod nią

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

budowa i funkcjonowanie roślin

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

	synonimy:	uszkodzić
	hiperonimy:	zranić

okaleczony człowiek; okaleczona kobieta; twarz; okaleczone ciało; okaleczeni ludzie; okaleczone ofiary, zwłoki; dłonie, ręce, nogi; ptaki, zwierzęta; drzewa
okaleczony przez ludzi
trwale okaleczyć
ciężko, okrutnie, potwornie, straszliwie okaleczony

	Wspólnie z dwoma kolegami pobili i okaleczyli nożem 50-letniego mężczyznę. źródło: NKJP: Marcin Kącki: Dowody na seryjnego zabójcę, Gazeta Poznańska, 2003-04-26
	[...] przypadkowy przechodzień natknął się na okrutnie okaleczone zwłoki. Denat miał podcięte uszy, zmiażdżone gałki oczne, na ciele widniało mnóstwo ran, zadanych nożem. źródło: NKJP: Halina Stęplówna: Nieletni zabójcy, Express Ilustrowany, 2003-09-12
	Z odciętym ogonem i licznymi ranami zadanymi najprawdopodobniej ostrym narzędziem odnalazł swojego psa mieszkaniec Łapczycy. Okaleczone zwierzę powróciło do domu z przywiązanym do szyi sznurkiem. źródło: NKJP: (MAW): Tydzień w skrócie, Gazeta Krakowska, 2006-09-12
	Mieszkaniec gminy Łask popełnił samobójstwo, rzucając się pod pociąg. Okaleczone ciało, z odciętą głową, znalazł dyżurny stacji kolejowej Kozuby w odległości około dwustu metrów od przejścia przez tory. źródło: NKJP: (JAGA): Śmierć na torach, Dziennik Łódzki, 2002-05-22
	Mieszkańcy miasta są oburzeni okaleczeniem drzew na ulicy Chwałowickiej i 1 Maja. Potężne, zdrowe korony zostały ścięte do nagich „słupów”. źródło: NKJP: Adrian Czarnota: Drzewa wycinają amatorzy, Tygodnik Rybnicki, 2007-02-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	okaleczyłem +(e)m okaleczył	okaleczyłam +(e)m okaleczyła	okaleczyłom +(e)m okaleczyło	okaleczyliśmy +(e)śmy okaleczyli	okaleczyłyśmy +(e)śmy okaleczyły
2 os.	okaleczyłeś +(e)ś okaleczył	okaleczyłaś +(e)ś okaleczyła	okaleczyłoś +(e)ś okaleczyło	okaleczyliście +(e)ście okaleczyli	okaleczyłyście +(e)ście okaleczyły
3 os.	okaleczył	okaleczyła	okaleczyło	okaleczyli	okaleczyły

bezosobnik: okaleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		okaleczmy
2 os.	okalecz	okaleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	okaleczyłbym bym okaleczył	okaleczyłabym bym okaleczyła	okaleczyłobym bym okaleczyło	okaleczylibyśmy byśmy okaleczyli	okaleczyłybyśmy byśmy okaleczyły
2 os.	okaleczyłbyś byś okaleczył	okaleczyłabyś byś okaleczyła	okaleczyłobyś byś okaleczyło	okaleczylibyście byście okaleczyli	okaleczyłybyście byście okaleczyły
3 os.	okaleczyłby by okaleczył	okaleczyłaby by okaleczyła	okaleczyłoby by okaleczyło	okaleczyliby by okaleczyli	okaleczyłyby by okaleczyły

bezosobnik: okaleczono by

bezokolicznik: okaleczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: okaleczywszy

gerundium: okaleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: okaleczony

odpowiednik aspektowy: okaleczać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

okaleczyć

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. kaleka