-
2.
nastąpić z określoną częstością jako efekt działania określonego rodzaju zjawisk lub praw -
ATEMATYCZNY
-
synonimy: trafić się
-
Ale kto z inwestorów będzie kalkulował powódź, jaka może zdarzyć się raz na 50, 100 czy 500 lat?
źródło: NKJP: Piotr Cegielski: W Szwecji o powodziach, Gazeta Wyborcza, 1997-07-23
Częściej niż pracownicy umysłowi niższego szczebla niespodziewane propozycje pracy otrzymywali robotnicy wykwalifikowani. Taka okazja zdarzyła się co trzeciemu.
źródło: NKJP: MON: Etat po znajomości, Gazeta Poznańska, 2003-04-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zdarzę się
zdarzymy się
2 os. zdarzysz się
zdarzycie się
3 os. zdarzy się
zdarzą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zdarzyłem się
+(e)m się zdarzył
zdarzyłam się
+(e)m się zdarzyła
zdarzyłom się
+(e)m się zdarzyło
zdarzyliśmy się
+(e)śmy się zdarzyli
zdarzyłyśmy się
+(e)śmy się zdarzyły
2 os. zdarzyłeś się
+(e)ś się zdarzył
zdarzyłaś się
+(e)ś się zdarzyła
zdarzyłoś się
+(e)ś się zdarzyło
zdarzyliście się
+(e)ście się zdarzyli
zdarzyłyście się
+(e)ście się zdarzyły
3 os. zdarzył się
zdarzyła się
zdarzyło się
zdarzyli się
zdarzyły się
bezosobnik: zdarzono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zdarzmy się
2 os. zdarz się
zdarzcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zdarzyłbym się
bym się zdarzył
zdarzyłabym się
bym się zdarzyła
zdarzyłobym się
bym się zdarzyło
zdarzylibyśmy się
byśmy się zdarzyli
zdarzyłybyśmy się
byśmy się zdarzyły
2 os. zdarzyłbyś się
byś się zdarzył
zdarzyłabyś się
byś się zdarzyła
zdarzyłobyś się
byś się zdarzyło
zdarzylibyście się
byście się zdarzyli
zdarzyłybyście się
byście się zdarzyły
3 os. zdarzyłby się
by się zdarzył
zdarzyłaby się
by się zdarzyła
zdarzyłoby się
by się zdarzyło
zdarzyliby się
by się zdarzyli
zdarzyłyby się
by się zdarzyły
bezosobnik: zdarzono by się
bezokolicznik: zdarzyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdarzywszy się
gerundium: zdarzenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zdarzenie się
zdarzenia się
D. zdarzenia się
zdarzeń się
C. zdarzeniu się
zdarzeniom się
B. zdarzenie się
zdarzenia się
N. zdarzeniem się
zdarzeniami się
Ms. zdarzeniu się
zdarzeniach się
W. zdarzenie się
zdarzenia się
odpowiednik aspektowy: zdarzać się
-
+ zdarzyć się + JAK -
Już w st.pol. (XV w.) zdarzyć się 'ukazać się’, ‘udać się, poszczęścić się'; zob. darzyć