-
1.
książk. przeniesienie z klasy wyższej w hierarchii społecznej do niższej -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- deklasacja społeczna
-
[...] Na skutek jakichś tajemniczych mechanizmów psychicznych, nie pozwalających mu przystosować się do wymagań życia, niezaradny, niepewny siebie, niezdolny do systematycznej pracy, ulegał stopniowej deklasacji społecznej, zsuwał się na dno bezdomności i nędzy.
źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska, 1994
Deklasacja szlachty, nad którą tak płakali tradycjonaliści, to było prawdziwe błogosławieństwo dla normalnego uwarstwienia społeczeństwa.
źródło: NKJP: Józef Hen: Dziennik na nowy wiek, 2009
W tym buncie dowcipy o Polakach odegrały istotną rolę, choć nieco inną, niż nam się wydaje. Były raczej przejawem kompleksu niż buty, lęku niemieckich nuworyszy przed deklasacją, a dopiero potem niechęci do sąsiada ze wschodu.
źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Śmiech nieudaczników, Polityka, 2004-03-27
Większość wykształconych Polaków po przyjeździe do USA unika deklasacji. Szybko odzyskuje pozycję zawodową.
źródło: NKJP: Bilet w jedną stronę, Dziennik Polski, 2003-11-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. deklasacja
deklasacje
D. deklasacji
deklasacji
neut deklasacyj
char C. deklasacji
deklasacjom
B. deklasację
deklasacje
N. deklasacją
deklasacjami
Ms. deklasacji
deklasacjach
W. deklasacjo
deklasacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ deklasacja + (KOGO/CZEGO) -
Zob. deklasować