egzorta
-
rel. krótkie kazanie wygłaszane na pogrzebie lub w rocznicę czyjejś śmierci
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
hiperonimy: kazanie
-
- wygłosić egzortę
-
[...] panny Ponckie sprawiały wrażenie, jakby sfrunęły z nieba prosto w nasz smutek i ból. Ksiądz, zajęty przecież przenoszeniem ojca do wieczności, raz po raz rzucał na nie wzrokiem. I kto wie, czy to nie ich obecność sprawiła, że wygłosił nad ojcem egzortę, choć nie zamawiała matka, bo nie miała już za co.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
[...] doniosły głos dzwonów obwieścił nabożeństwo żałobne. Po wotywie odprawionej przez ks. prałata Antoniego Noiszewskiego ksiądz Jan Kazimierz Skwara wygłosił egzortę.
źródło: NKJP: Anna Wereszczyńska: Ostatni Mohikanin drobnej szlachty i niezrównany monografista Żydów. Żywot Klemensa Junoszy-Szaniawskiego, 2008
Po wybuchu drugiej wojny światowej kult bł. Szymona przeżywał w Krakowie wielki rozkwit. W 1941 roku zapoczątkowane zostało w tamtejszym klasztorze odprawianie nabożeństwa czwartkowego z krótkimi egzortami, nawiązującego do dnia śmierci Szymona.
źródło: Internet: sancti-in-polonia.eu.interiowo.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. egzorta
egzorty
D. egzorty
egzort
C. egzorcie
egzortom
B. egzortę
egzorty
N. egzortą
egzortami
Ms. egzorcie
egzortach
W. egzorto
egzorty
-
łac. exhortātiō 'zachęta, pobudzenie, napomnienie'