egzorcystka
-
kobieta, która odmawia egzorcyzm - zaklęcie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- świecka; znana egzorcystka
-
Świecka egzorcystka nie selekcjonuje klientów. Nikogo nie odsyła – jak robią to księża – do psychiatrów. Jej podejście do problemu jest zupełnie inne. Obecność duchów w ludzkim życiu uznaje za powszechną.
źródło: NKJP: Alicja Giedroyć: W mocach ciemności, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-01-27
[...] pani Irena dała nam adres pani Izabeli Węgierskiej, która jest egzorcystką. Ona podobno potrafi przywoływać czy wywoływać duchy.
źródło: NKJP: Krystyna Bednarz-Kulej: Była jeszcze w Astralu, Gazeta Wyborcza, 1997-03-05 ,
– Mam tylko jedno pytanie do egzorcystki: czy pani też tak miota człowiekiem jak workiem, żeby wypędzić z niego ducha?
źródło: NKJP: Elżbieta Kazibut: Egzorcyzmy, Trybuna Śląska, 2003-08-01
Odczynianiem uroków zajmuje się egzorcystka pani Dobrosława - poprzez połączenie medialne z obiektem. O wyznaczonej porze obłożony klątwą klient powinien usiąść z twarzą zwróconą we właściwą stronę świata, zależną od daty urodzenia, i wykonywać polecone czynności, np. przelewać wodę lub zapalać świeczki.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Antylicho nie śpi, Polityka, 2006-03-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. egzorcystka
egzorcystki
D. egzorcystki
egzorcystek
C. egzorcystce
egzorcystkom
B. egzorcystkę
egzorcystki
N. egzorcystką
egzorcystkami
Ms. egzorcystce
egzorcystkach
W. egzorcystko
egzorcystki
-
Od: egzorcysta