emir
-
mężczyzna noszący w krajach arabskich tytuł odpowiadający europejskiemu księciu, władający niektórymi państwami lub prowincjami, a w dawnych czasach będący również dowódcą wojsk
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
hiperonimy: władca
-
- samozwańczy emir
- emir Arabii, Kuwejtu, Zjednoczonych Emiratów Arabskich...
- pałac, posiadłość; państwo; poddani, wojska emira
-
Widząc, co się dzieje, emir Kuwejtu nieoczekiwanie wypłacił po ok. 2,5 tys. euro wszystkim obywatelom, nie wyłączając dzieci.
źródło: NKJP: Marie Colvin, James Hider: Czy rewolucja w Egipcie może zmienić się w prawdziwą wojnę, Dziennik Zachodni, 2011-01-31
Na początku IX wieku Arabowie zdobyli Kretę i z sukcesem zaatakowali Sycylię, ale 3 września 863 roku bizantyjski wódz Petronas odniósł zwycięstwo nad emirem Melitene, Umarem al-Amrem [...].
źródło: NKJP: Internet
[...] wojna zakończyła się, gdy Szer Ali pokonał brata i odzyskał tytuł emira.
źródło: NKJP: Internet
[...] emirowie zbliżają się do Kahirpuru, aby podpisać traktat. [...] Każdy z nich przybył z oddziałem zbrojnych [...].
źródło: NKJP: Internet
Od XVI wieku emirowie druzyjscy zdobywają sobie pewną autonomię, która przeradza się nawet - w pewnych okresach - w faktyczną niezależność. Niektórzy z nich przechodzą - w tajemnicy - na chrześcijaństwo.
źródło: NKJP: Bogusław Sonik: Cedry Libanu, 1985
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. emir
emirowie
ndepr emiry
depr D. emira
emirów
C. emirowi
emirom
B. emira
emirów
N. emirem
emirami
Ms. emirze
emirach
W. emirze
emirowie
ndepr emiry
depr -
tur. emir 'naczelnik, książę'
z ar. amir 'dowódca'
Na podstawie indeksu haseł