wtłoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. narzucić komuś lub czemuś określony sposób działania lub bycia postrzeganym przez innych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

hiperonimy:

podporządkować

	Wszelkie reguły powstają w celu podporządkowania jednostki, wtłoczenia jej w jednolite ramy wspólne całej grupie społecznej. źródło: NKJP: Jan Sar Skąpski: Śladami Wenus: astrologia życia intymnego, 1998
	Młoda demokracja została siłą wtłoczona w ramy półautorytarnej republiki prezydenckiej. źródło: NKJP: mdo: Rosjanie mogą łatwo obejść się bez Jelcyna, Życie, 2000
	Rzecz [...] nie idzie tylko o obalanie kolejnego obyczajowego tabu, ale przede wszystkim o protest przeciw wszelkiej przemocy, jakiej doznają kobiety wtłoczone w kulturowy schemat płciowej podrzędności. źródło: NKJP: WACH: Spowiedź intymna i przerażająca, Dziennik Zachodni, 2003-08-05
	Wobec ogromnego ojcowskiego autorytetu człowiek czuje się wtłoczony w rolę grzecznego, posłusznego dziecka. źródło: NKJP: Stanisław Biel: Gdzie jest Bóg w zagubionym świecie?, 2009
	Twoje dzieciaki nie będą w stanie wyjść samodzielnie poza ramy, w które je wtłoczyłeś. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtłoczyłem +(e)m wtłoczył	wtłoczyłam +(e)m wtłoczyła	wtłoczyłom +(e)m wtłoczyło	wtłoczyliśmy +(e)śmy wtłoczyli	wtłoczyłyśmy +(e)śmy wtłoczyły
2 os.	wtłoczyłeś +(e)ś wtłoczył	wtłoczyłaś +(e)ś wtłoczyła	wtłoczyłoś +(e)ś wtłoczyło	wtłoczyliście +(e)ście wtłoczyli	wtłoczyłyście +(e)ście wtłoczyły
3 os.	wtłoczył	wtłoczyła	wtłoczyło	wtłoczyli	wtłoczyły

bezosobnik: wtłoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtłoczmy
2 os.	wtłocz	wtłoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtłoczyłbym bym wtłoczył	wtłoczyłabym bym wtłoczyła	wtłoczyłobym bym wtłoczyło	wtłoczylibyśmy byśmy wtłoczyli	wtłoczyłybyśmy byśmy wtłoczyły
2 os.	wtłoczyłbyś byś wtłoczył	wtłoczyłabyś byś wtłoczyła	wtłoczyłobyś byś wtłoczyło	wtłoczylibyście byście wtłoczyli	wtłoczyłybyście byście wtłoczyły
3 os.	wtłoczyłby by wtłoczył	wtłoczyłaby by wtłoczyła	wtłoczyłoby by wtłoczyło	wtłoczyliby by wtłoczyli	wtłoczyłyby by wtłoczyły

bezosobnik: wtłoczono by

bezokolicznik: wtłoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wtłoczywszy

gerundium: wtłoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wtłoczony

odpowiednik aspektowy: wtłaczać

+

wtłoczyć

+

KOGO/CO + w CO

Zob. tłoczyć