nie móc

  • używane jako składnik konstrukcji informującej o tym, że osoba, o której mowa, wykonuje czynność nazwaną następującym czasownikiem tak długo i z taką intensywnością, że mówiący sądzi, iż nigdy nie przestanie
  • ATEMATYCZNY

    • nie móc się nacieszyć, nachwalić, nadziwić, napatrzyć
  • Jedną tedy nogą stoję na gruncie języka polskiego, którego pięknem nie mogę się nacieszyć, gdy druga - ta bardziej serdeczna - uwięzła na Śląsku, czyli prawie w Czechach.

    źródło: NKJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996

    Stał przy oknie i nie mógł się nadziwić chatom krytym strzechą, małym stacyjkom, na których przyciągały wzrok drewniane budki z wyciętymi pod okapem serduszkami oraz uroda młodych kobiet, wychodzących na perony, aby sprzedawać kapustę i herbatę.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009

    Wchodzimy do pokoju. Wciąż nie możemy się nagadać. Każdy z nas ma coś do opowiedzenia.

    źródło: NKJP: Roman Nacht: Podwójna spirala, 2008

  • część mowy: czasownik

    Inne uwagi

    Odmiana zgodna z odmianą czasownika móc

  • bez ograniczeń + nie móc +
    BEZOKOLICZNIK
  • Zob. móc

Data ostatniej modyfikacji: 11.11.2015