nie móc
-
używane jako składnik konstrukcji informującej o tym, że osoba, o której mowa, wykonuje czynność nazwaną następującym czasownikiem tak długo i z taką intensywnością, że mówiący sądzi, iż nigdy nie przestanie
-
ATEMATYCZNY
-
- nie móc się nacieszyć, nachwalić, nadziwić, napatrzyć
-
Jedną tedy nogą stoję na gruncie języka polskiego, którego pięknem nie mogę się nacieszyć, gdy druga - ta bardziej serdeczna - uwięzła na Śląsku, czyli prawie w Czechach.
źródło: NKJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996
Stał przy oknie i nie mógł się nadziwić chatom krytym strzechą, małym stacyjkom, na których przyciągały wzrok drewniane budki z wyciętymi pod okapem serduszkami oraz uroda młodych kobiet, wychodzących na perony, aby sprzedawać kapustę i herbatę.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
Wchodzimy do pokoju. Wciąż nie możemy się nagadać. Każdy z nas ma coś do opowiedzenia.
źródło: NKJP: Roman Nacht: Podwójna spirala, 2008
-
część mowy: czasownik
Inne uwagi
Odmiana zgodna z odmianą czasownika móc
-
+ nie móc + BEZOKOLICZNIK -
Zob. móc