ech

rzadziej eh

  • wyraz służący do uzewnętrznienia negatywnej reakcji nadawcy na coś, takiej jak zawód, zniechęcenie, zniecierpliwienie
    • rzadziej eh
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • - Ech - powiedział Sierżant. - I po co to wszystko było.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995

    Myślę Wando, że [...] przydałoby się nam wszystkim trochę podstawowej wiedzy! A wtedy życie byłoby łatwiejsze, wybory mądrzejsze i... Ech! Szkoda gadać!

    źródło: NKJP: Jerzy Tawłowicz: Trochę mądrych rodaków - na pociechę, Dziennik Polski, 2006-07-31

    Sewilla, ech, to słowo brzmiało jak poemat, ale zdecydowałam, że na początek poszukam jakiejś pracy w stolicy Katalonii.

    źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006

    Ech, dobrze się żyło w Związku Radzieckim - wzdychała wczoraj pod murami Kremla emerytka [...], chowając do reklamówki czerwoną flagę.

    źródło: NKJP: Andrzej M. Zaucha: Cztery demonstracje w Moskwie, Gazeta Wyborcza, 1997-05-02

    Eh, ciężkie życie. Same stereotypy dookoła.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: wykrzyknik

  • psł. *echъ! 'wykrzyknik na wyrażnie różnych stanów emocjonalnych'

CHRONOLOGIZACJA:
1561, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2017