-
3.
wojsk. część rękojeści miecza, szpady lub podobnej broni, służąca do osłaniania ręki -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
Jeźdźcom chwiały się u boków szable w czarnych pochwach o rękojeściach pozbawionych pałąków.
źródło: Paweł Jasienica: Krew pobratymcza, Twórczość, 1956 (SJPDor)
Szpada dworska miała dość krótki brzeszczot, około 78 cm, obsadzony w bardzo złożonej rękojeści z koszem o kształcie motylkowatym lub owalnym, w zależności od okresu, z poprzeczką jednoramienną lub dwuramienną, z [...] pałąkiem, uchwytem, głowicą i nakrętką.
źródło: Zbigniew Czajkowski: Zarys dziejów szermierki w Europie od czasów średniowiecza do przełomu XIX i XX wieku (mat-fencing.com)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pałąk
pałąki
D. pałąka
pałąków
C. pałąkowi
pałąkom
B. pałąk
pałąki
N. pałąkiem
pałąkami
Ms. pałąku
pałąkach
W. pałąku
pałąki
-
Wyraz wyłącznie polski; od łęk 'wygięta w górę część siodła', dawniej 'półkole, kabłąk, łuk', łuk 'coś wygiętego; broń wyrzucająca strzały' z przedrostkiem pa- wprowadzającym znaczenie 'podobny'; pierwotne znaczenie: 'podobny do łęku, łuku, mający kształt łęku, łuku' (Bor); zob. łęk, łuk