-
2.
tak, że wyraża radość z odniesionego zwycięstwa lub sukcesu -
- tryumfalnie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: triumfująco
tryumfująco
-
- donieść/ donosić, krzyknąć/krzyczeć, obwieścić/obwieszczać, ogłosić/ogłaszać, oświadczyć/oświadczać, oznajmić/oznajmiać, powiedzieć, ryknąć/ryczeć, rzucić/rzucać, spojrzeć, uśmiechać się, wołać, wrzasnąć/wrzeszczeć, wykrzyknąć/wykrzykiwać, zawołać triumfalnie
-
Minęliśmy jeden zaułek, potem drugi, zaraz za poznanym wczoraj placykiem wydobyłem z pamięci dalszy kierunek drogi i... - TO TU! - obwieściłem triumfalnie, [...]
źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005
Czy ojciec zmienił się ostatnio w stosunku do ciebie? - zapytała. - Chyba nie. Chodzi tylko ponury, zamyślony. Je kiepsko... - No widzisz! - rzuciła triumfalnie. - A przecież kocha tę panią doktor.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
- W 1859! - wykrzykuje triumfalnie. - Mam tu zapisane, babka Konstancja z domu Zielińska urodziła się w 1859 roku, tak jak jej mąż Klemens.
źródło: NKJP: Hanna Samson: Miłość reaktywacja, 2004
Druga litera jest „i”, a trzecia „n” - podpowiedział Ferdynand. - Wino! - zawołał triumfalnie dorożkarz i oczy mu zabłysły, bo lubił się czasem napić.
źródło: NKJP: Ludwik Jerzy Kern: Ferdynand Wspaniały, 1963
[...] ręce uniosłem nad głowę jak jakiś pomnik warszawski i krzyknąłem tryumfalnie: - Wyjeżdżam do Warszawy! -
źródło: NKJP: Michał Witkowski:Margot, 2009
-
część mowy: przysłówek
stopień równy triumfalnie
stopień wyższy triumfalniej
-
Od: triumf