-
1.
pot. mężczyzna należący do bojówki lub organizacji odpowiedzialnej za utrzymanie porządku w państwie, używający do bicia pałki - grubego, drewnianego lub gumowego kija -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
[...] warto spojrzeć na wczorajszy obraz starcia policji i demonstrantów. Z jednej strony niedofinansowana, słabo wyszkolona policja, z drugiej - pewni siebie działacze związkowi, rzucający do boju zdesperowanych ludzi, ale też opłacanych pałkarzy.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 12.09.2003
Zbigniew R. zeznał, że w pewnej chwili do sali, w której spał, wtargnęło trzech mężczyzn. Jeden dyrygował, a dwóch biło go drewnianymi pałkami. Po pobiciu dyrygent kazał pałkarzom obrócić Zbyszka na brzuch.
źródło: NKJP: Paweł Kwaśniewski: Wielkanoc w żłobku, Gazeta Wyborcza, 1997-04-10
[...] stereotyp, że Słupsk to przede wszystkim miasto szkoły milicyjnej, w której szkoli się pałkarzy dla nieposłusznego Gdańska, odchodzi wraz z PRL-em w siną dal...
źródło: NKJP: Barbara Szczepuła: Godzina zero, Dziennik Bałtycki, 1998-12-31
Idź do pałkarzy, może pomogą - radzą, wskazując pieszy patrol policji.
źródło: NKJP: (rek): Los okradzionego, Gazeta Krakowska, 2001-08-20
Pałkarz go spałował i odwiózł do domu.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pałkarz
pałkarze
ndepr pałkarze
depr D. pałkarza
pałkarzy
C. pałkarzowi
pałkarzom
B. pałkarza
pałkarzy
N. pałkarzem
pałkarzami
Ms. pałkarzu
pałkarzach
W. pałkarzu
pałkarze
ndepr pałkarze
depr Inne uwagi
Zwykle lm
-