morał
-
pouczający wniosek, który można wyciągnąć ze zdarzenia, sytuacji lub z jakiejś opowieści
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
hiperonimy: wniosek
-
- morał płynie, wynika z czegoś
-
Morał z tej przypowieści jest następujący. Formułowanie naszej doktryny politycznej w tym sensie, że naszym jedynym celem jest przywrócenie Polsce niepodległości, a wszystko inne interesuje nas tylko pośrednio — w obecnej sytuacji światowej jest nonsensem.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
Nesia morału tych bajek jeszcze sama nie chwyta i trzeba jej dokładnie i kilka razy tłumaczyć, dlaczego świniopas nie chciał księżniczki, gdy znowu stał się księciem...
źródło: NKJP: Z pamiętnika młodej matki, EKO-U Nas, nr 5 (16), 2000
Choć pozostajemy wobec tej sprawy dosyć bezradni, możemy, a raczej musimy, wyciągnąć z niej kilka morałów.
źródło: NKJP: Piotr Pacewicz: Dyskutujemy o „Białej księdze”, Gazeta Wyborcza, 1996-11-05
Jej morał końcowy odpowiadał duchowej potrzebie prostego, upośledzonego człowieka, wiecznie głodnego sprawiedliwości.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Są też i takie historie, które przekazujemy nielicznym. Nie dlatego, że kto inny nie zrozumiałby ich morału albo nie śmiałby się z ich pointy;
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Lala, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. morał
morały
D. morału
morałów
C. morałowi
morałom
B. morał
morały
N. morałem
morałami
Ms. morale
morałach
W. morale
morały
-
+ morał + (z CZEGO)+ morał + (CZEGO)+ morał + (CZYJ) -
może fr. morale
może niem. Moral
z łac. mōrālis 'związany z etyką, moralny, etyczny'