rozstrzępić się
-
zniszczyć się na końcach albo krawędziach tak, że wystają z nich włókna sterczące w różne strony
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
hiperonimy: zniszczyć się
-
Tymczasem upadł tak niefortunnie, iż kierownica wgniotła mu rękę do ziemi. Rozstrzępiła się kość w tej części ręki, którą karatecy używają do rozbijania desek.
źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Ze złamaną kością, Gazeta Krakowska, 2007-05-24
Okazało się, że nadal coś jest nie gra z dopływem, a konkretnie to jedna z płytek membrany rozstrzępiła się.
źródło: Internet: forum.motocyklistow.pl
Niestety szczoteczka szybko się rozstrzępiła, więc jestem nią raczej rozczarowana...
źródło: Internet: alicjamagdalena.blogspot.com
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozstrzępię się
rozstrzępimy się
2 os. rozstrzępisz się
rozstrzępicie się
3 os. rozstrzępi się
rozstrzępią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozstrzępiłem się
+(e)m się rozstrzępił
rozstrzępiłam się
+(e)m się rozstrzępiła
rozstrzępiłom się
+(e)m się rozstrzępiło
rozstrzępiliśmy się
+(e)śmy się rozstrzępili
rozstrzępiłyśmy się
+(e)śmy się rozstrzępiły
2 os. rozstrzępiłeś się
+(e)ś się rozstrzępił
rozstrzępiłaś się
+(e)ś się rozstrzępiła
rozstrzępiłoś się
+(e)ś się rozstrzępiło
rozstrzępiliście się
+(e)ście się rozstrzępili
rozstrzępiłyście się
+(e)ście się rozstrzępiły
3 os. rozstrzępił się
rozstrzępiła się
rozstrzępiło się
rozstrzępili się
rozstrzępiły się
bezosobnik: rozstrzępiono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozstrzępmy się
2 os. rozstrzęp się
rozstrzępcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozstrzępiłbym się
bym się rozstrzępił
rozstrzępiłabym się
bym się rozstrzępiła
rozstrzępiłobym się
bym się rozstrzępiło
rozstrzępilibyśmy się
byśmy się rozstrzępili
rozstrzępiłybyśmy się
byśmy się rozstrzępiły
2 os. rozstrzępiłbyś się
byś się rozstrzępił
rozstrzępiłabyś się
byś się rozstrzępiła
rozstrzępiłobyś się
byś się rozstrzępiło
rozstrzępilibyście się
byście się rozstrzępili
rozstrzępiłybyście się
byście się rozstrzępiły
3 os. rozstrzępiłby się
by się rozstrzępił
rozstrzępiłaby się
by się rozstrzępiła
rozstrzępiłoby się
by się rozstrzępiło
rozstrzępiliby się
by się rozstrzępili
rozstrzępiłyby się
by się rozstrzępiły
bezosobnik: rozstrzępiono by się
bezokolicznik: rozstrzępić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozstrzępiwszy się
gerundium: rozstrzępienie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozstrzępienie się
rozstrzępienia się
D. rozstrzępienia się
rozstrzępień się
C. rozstrzępieniu się
rozstrzępieniom się
B. rozstrzępienie się
rozstrzępienia się
N. rozstrzępieniem się
rozstrzępieniami się
Ms. rozstrzępieniu się
rozstrzępieniach się
W. rozstrzępienie się
rozstrzępienia się
odpowiednik aspektowy: rozstrzępiać się
-
+ rozstrzępić się + (JAK) -
Zob. strzępić
W SJPDor cytowane z pism W. Łozińskiego (1837-1861).