rozstrzępić - Wielki słownik języka polskiego PAN

podzielić brzeg lub koniec czegoś na wiele włókien sterczących w różne strony

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

cechy ubrań

[...] ostrze, zamiast rozciąć, rozstrzępiło szpetnie koniuszek. Gniewnym ruchem rzucił cygaro pod piec, wziął drugie.

źródło: Internet: czytelnia.mobi

Początkowo ludowe artystki używały do malowania farb w proszku, które mieszały z mlekiem lub pokostem, zamiast pędzla używały najczęściej brzozowego patyka namoczonego i rozstrzępionego na końcu.

źródło: NKJP: (KWB): Barwny weekend w Zalipiu, Gazeta Krakowska, 2007-06-08

Ekonom pańszczyźniany wygląda tak, jak Onufry Girgilewicz w „Zaklętym dworze” Walerego Łozińskiego. Twarz czerwona jak burak, nos zawiesisty, wąs gęsto rozstrzępiony, krótka kurtka zielona i takaż krajka w pasie, hajdawery w buty, nahajka w ręku.

źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozstrzępię	rozstrzępimy
2 os.	rozstrzępisz	rozstrzępicie
3 os.	rozstrzępi	rozstrzępią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstrzępiłem +(e)m rozstrzępił	rozstrzępiłam +(e)m rozstrzępiła	rozstrzępiłom +(e)m rozstrzępiło	rozstrzępiliśmy +(e)śmy rozstrzępili	rozstrzępiłyśmy +(e)śmy rozstrzępiły
2 os.	rozstrzępiłeś +(e)ś rozstrzępił	rozstrzępiłaś +(e)ś rozstrzępiła	rozstrzępiłoś +(e)ś rozstrzępiło	rozstrzępiliście +(e)ście rozstrzępili	rozstrzępiłyście +(e)ście rozstrzępiły
3 os.	rozstrzępił	rozstrzępiła	rozstrzępiło	rozstrzępili	rozstrzępiły

bezosobnik: rozstrzępiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozstrzępmy
2 os.	rozstrzęp	rozstrzępcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstrzępiłbym bym rozstrzępił	rozstrzępiłabym bym rozstrzępiła	rozstrzępiłobym bym rozstrzępiło	rozstrzępilibyśmy byśmy rozstrzępili	rozstrzępiłybyśmy byśmy rozstrzępiły
2 os.	rozstrzępiłbyś byś rozstrzępił	rozstrzępiłabyś byś rozstrzępiła	rozstrzępiłobyś byś rozstrzępiło	rozstrzępilibyście byście rozstrzępili	rozstrzępiłybyście byście rozstrzępiły
3 os.	rozstrzępiłby by rozstrzępił	rozstrzępiłaby by rozstrzępiła	rozstrzępiłoby by rozstrzępiło	rozstrzępiliby by rozstrzępili	rozstrzępiłyby by rozstrzępiły

bezosobnik: rozstrzępiono by

bezokolicznik: rozstrzępić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozstrzępiwszy

gerundium: rozstrzępienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozstrzępienie	rozstrzępienia
D.	rozstrzępienia	rozstrzępień
C.	rozstrzępieniu	rozstrzępieniom
B.	rozstrzępienie	rozstrzępienia
N.	rozstrzępieniem	rozstrzępieniami
Ms.	rozstrzępieniu	rozstrzępieniach
W.	rozstrzępienie	rozstrzępienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozstrzępiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozstrzępiony	rozstrzępiony	rozstrzępiony	rozstrzępione	rozstrzępiona
D.	rozstrzępionego	rozstrzępionego	rozstrzępionego	rozstrzępionego	rozstrzępionej
C.	rozstrzępionemu	rozstrzępionemu	rozstrzępionemu	rozstrzępionemu	rozstrzępionej
B.	rozstrzępionego	rozstrzępionego	rozstrzępiony	rozstrzępione	rozstrzępioną
N.	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępioną
Ms.	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozstrzępieni	rozstrzępieni	rozstrzępione	rozstrzępione
D.	rozstrzępionych	rozstrzępionych	rozstrzępionych	rozstrzępionych
C.	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionym	rozstrzępionym
B.	rozstrzępionych	rozstrzępionych	rozstrzępionych	rozstrzępione
N.	rozstrzępionymi	rozstrzępionymi	rozstrzępionymi	rozstrzępionymi
Ms.	rozstrzępionych	rozstrzępionych	rozstrzępionych	rozstrzępionych

odpowiednik aspektowy: rozstrzępiać

Inne uwagi

Zwykle imb

Składnia

+

rozstrzępić

+

CO

Pochodzenie

Zob. strzępić