naprostować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. sprawić, że ktoś zaczyna się lepiej zachowywać i kierować w życiu wartościami uznanymi przez społeczeństwo za pozytywne

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

Cytaty

Oto właśnie oddech kołtunerii, typowy dla polskiego szkolnictwa: zakazać, wyrzucić, uprawiać ten żałosny model edukacji polegający na przekonaniu, że uczeń jest gorszy i trzeba go naprostować.

źródło: NKJP: Przemysław Szubartowicz: Chyba, Trybuna, 2006

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	naprostuję	naprostujemy
2 os.	naprostujesz	naprostujecie
3 os.	naprostuje	naprostują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naprostowałem +(e)m naprostował	naprostowałam +(e)m naprostowała	naprostowałom +(e)m naprostowało	naprostowaliśmy +(e)śmy naprostowali	naprostowałyśmy +(e)śmy naprostowały
2 os.	naprostowałeś +(e)ś naprostował	naprostowałaś +(e)ś naprostowała	naprostowałoś +(e)ś naprostowało	naprostowaliście +(e)ście naprostowali	naprostowałyście +(e)ście naprostowały
3 os.	naprostował	naprostowała	naprostowało	naprostowali	naprostowały

bezosobnik: naprostowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naprostujmy
2 os.	naprostuj	naprostujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naprostowałbym bym naprostował	naprostowałabym bym naprostowała	naprostowałobym bym naprostowało	naprostowalibyśmy byśmy naprostowali	naprostowałybyśmy byśmy naprostowały
2 os.	naprostowałbyś byś naprostował	naprostowałabyś byś naprostowała	naprostowałobyś byś naprostowało	naprostowalibyście byście naprostowali	naprostowałybyście byście naprostowały
3 os.	naprostowałby by naprostował	naprostowałaby by naprostowała	naprostowałoby by naprostowało	naprostowaliby by naprostowali	naprostowałyby by naprostowały

bezosobnik: naprostowano by

bezokolicznik: naprostować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naprostowawszy

gerundium: naprostowanie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	naprostowanie	naprostowania
D.	naprostowania	naprostowań
C.	naprostowaniu	naprostowaniom
B.	naprostowanie	naprostowania
N.	naprostowaniem	naprostowaniami
Ms.	naprostowaniu	naprostowaniach
W.	naprostowanie	naprostowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: naprostowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	naprostowany	naprostowany	naprostowany	naprostowane	naprostowana
D.	naprostowanego	naprostowanego	naprostowanego	naprostowanego	naprostowanej
C.	naprostowanemu	naprostowanemu	naprostowanemu	naprostowanemu	naprostowanej
B.	naprostowanego	naprostowanego	naprostowany	naprostowane	naprostowaną
N.	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanym	naprostowaną
Ms.	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	naprostowani	naprostowani	naprostowane	naprostowane
D.	naprostowanych	naprostowanych	naprostowanych	naprostowanych
C.	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanym	naprostowanym
B.	naprostowanych	naprostowanych	naprostowanych	naprostowane
N.	naprostowanymi	naprostowanymi	naprostowanymi	naprostowanymi
Ms.	naprostowanych	naprostowanych	naprostowanych	naprostowanych

odpowiednik aspektowy: naprostowywać

Składnia

+

naprostować

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. prosty I