pleciuch
rzadziej pleciucha
-
pot. pejorat. osoba, która lubi dużo mówić o rzeczach niemądrych, mało ważnych i nie zawsze prawdziwych
-
- rzadziej plociuch
- rzadziej pleciucha
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: pleciuga
-
Do spacerującego Arystotelesa (384 – 322 p.n.e.) podszedł jakiś młodzieniec i dał upust swej gadatliwości [...]. Po pewnym czasie pleciuch zorientował się, że wystawia cierpliwość filozofa na próbę.
źródło: Tadeusz Kurlus: Dykteryjki ze znaczkami w tle, Kurier Galicyjski 2015-03-17 (kuriergalicyjski.com)
- Doradź Teresce: chodzić bez stanika, czy nie? [...]
- No wie pan! [...] Ależ pleciuch z pana!
źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1994
Od niemądrych pleciuchów wyzywał wczoraj biegłą psychiatrę mężczyzna oskarżony o zabicie sąsiada. - Nie mogę już tego słuchać. [...] - denerwował się ponad 70-letni Stanisław J.
źródło: mp: Oskarżony widzi swoją ofiarę, 2005-04-29 (gs24.pl)
- Nas też chciał skłócić, plociuch, intrygant... dobrze, że nie dałam wiary, wszędzie mącił. Źle jak kobiety plotkują, ale chłop plotkarz... Tfu...
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć.., 2001
[...] wiedziano, że dużo mówi, że jest plociuch i że jest ze mną skłócona.
źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Ośmieszę IPN, Dziennik Bałtycki, 2008-05-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pleciuch
pleciuchowie
ndepr pleciuchy
depr D. pleciucha
pleciuchów
C. pleciuchowi
pleciuchom
B. pleciucha
pleciuchów
N. pleciuchem
pleciuchami
Ms. pleciuchu
pleciuchach
W. pleciuchu
pleciuchowie
ndepr pleciuchy
depr -
Zob. pleść
Pierwotne znaczenie: 'rzemieślnik zajmujący się wyplataniem'.