menelka
-
pot. pogard. kobieta bez stałego zatrudnienia, która włóczy się po ulicach, odznacza się niechlujnym wyglądem i skłonnością do nadużywania alkoholu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
„Czarna Mańka”, bohaterka pierwszego z czterech miejskich portretów, jest menelką z bazaru na Banacha.
źródło: NKJP: Justyna Sobolewska: Nie zaznasz tu pokoju, Polityka, 2009-03-07
– Nie bij kobiety – powtórzył jeden z bezdomnych. Menelka w bejsbolówce podeszła do swego towarzysza. Chwilę poszeptali.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Wtedy jeszcze przed południem nie podawano w knajpach alkoholu, więc zaopatrzyła się w Peweksie, i w ogródku, na świeżym lufcie, jak menelka piła spod stolika.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
Poeta ze swym stelażem wpisał się już w pejzaż krakowskiego dworca, stał się trwałym elementem tutejszego folkloru. Przyjaźni się z nim sama Matka Boska, czyli - tak właśnie nazywana - jedna z dworcowych menelek.
źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz: A ten pajac, co to za jeden?, Gazeta Krakowska, 2003-06-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. menelka
menelki
D. menelki
menelek
C. menelce
menelkom
B. menelkę
menelki
N. menelką
menelkami
Ms. menelce
menelkach
W. menelko
menelki
-
Od: menel