-
2.a
mający bardzo mało pieniędzy lub innych dóbr materialnych (i wywołujący pozytywne uczucia mówiącego) -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
Chwilę potem zjawia się jedna z mieszkanek kołchozu, skromniutka kobiecina, która na wieść o tym, że na plebanii są Polacy, przyniosła trochę ryb. Rozczuliła nas do łez, podarowała to, co miała.
źródło: Lucyna Szilke, Jadwiga Witkowska: Widzy – Dryświaty - Widzy (biblpar-trzcianka.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skromniutki
skromniutki
skromniutki
skromniutkie
skromniutka
D. skromniutkiego
skromniutkiego
skromniutkiego
skromniutkiego
skromniutkiej
C. skromniutkiemu
skromniutkiemu
skromniutkiemu
skromniutkiemu
skromniutkiej
B. skromniutkiego
skromniutkiego
skromniutki
skromniutkie
skromniutką
N. skromniutkim
skromniutkim
skromniutkim
skromniutkim
skromniutką
Ms. skromniutkim
skromniutkim
skromniutkim
skromniutkim
skromniutkiej
W. skromniutki
skromniutki
skromniutki
skromniutkie
skromniutka
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skromniutcy
skromniutcy
skromniutkie
skromniutkie
D. skromniutkich
skromniutkich
skromniutkich
skromniutkich
C. skromniutkim
skromniutkim
skromniutkim
skromniutkim
B. skromniutkich
skromniutkich
skromniutkich
skromniutkie
N. skromniutkimi
skromniutkimi
skromniutkimi
skromniutkimi
Ms. skromniutkich
skromniutkich
skromniutkich
skromniutkich
W. skromniutcy
skromniutcy
skromniutkie
skromniutkie
-
Zob. skromny