-
2.
książk. osoba, która piastuje jakąś godność lub jakiś urząd -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
- piastun urzędu prezydenckiego, władzy państwowej, publicznej, sądowniczej...
-
Przestaje wszakże być korzystne, gdy piastun urzędu prezydenckiego podejmuje próby przełamywania wymogów i ograniczeń nakładanych nań przez konstytucję i przejmuje uprawnienia, które należą do innych organów państwa.
źródło: NKJP: Piotr Winczorek: Głowa w ramach, Polityka, 2008-10-11
[...] termin „suweren” (piastun władzy suwerennej) dotyczy podmiotu najwyższej (zwierzchniej) władzy w państwie.
źródło: NKJP: Piotr Winczorek: Wstęp do nauki o państwie , 1995
Przekazując prezydentowi funkcję najwyższego zwierzchnika armii zakładano najwyższy stopień niezależności i bezstronności politycznej tego urzędu (niezależnie od tego, kto będzie jego piastunem ).
źródło: NKJP: Marek Henzler: Pierwszy Żołnierz RP, Polityka, 2009-03-07
Każdy urząd nakłada na swego piastuna pewne obowiązki obywatelskie.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007
Piastuni określonych stanowisk są nietykalni dla „dołów”. Mogą być głusi wobec ich żądań i obojętni na ich oceny.
źródło: NKJP: (Eugeniusz Piontek): Szansa, Prawo i Życie, 29, 1981
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piastun
piastuni
piastunowie
ndepr piastuny
depr D. piastuna
piastunów
C. piastunowi
piastunom
B. piastuna
piastunów
N. piastunem
piastunami
Ms. piastunie
piastunach
W. piastunie
piastuni
piastunowie
ndepr piastuny
depr -
+ piastun + (CZEGO) -
psł. *pěstunъ
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym (nazwą wykonawcy czynności) od *pěstiti 'opiekować się, pielęgnować' z przyrostkiem *-unъ; zob. pieścić