rozbłyskać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zaczynać świecić światłem własnym lub blaskiem odbitym albo zaczynać świecić intensywniej

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

	W niektórych kościołach szopki zakrywane są do czasu pasterki. Podczas niej rozbłyskają światłami, budząc radość także u dorosłych i przenosząc w czas wydarzeń w Betlejem. źródło: NKJP: (M.J.), (mich.) Ziółkowski Józef M.: Przypominają pamiętną noc, Dziennik Bałtycki, 1999-12-27
	Był wieczór, nad całym Monachium trwało świetlne widowisko. Raz po raz niebo rozbłyskało sztucznymi ogniami. źródło: NKJP: Wiktor Zin: Sztuka patrzenia, Gazeta Krakowska, 2005-12-31
	Spoglądają teraz na zieloną równinę, na którą padają blaski zachodzącego słońca, gdzie wszystko dyszy spokojem, patrzą na barki wypływające na morze i na światełka, które na nich poczynają rozbłyskać [...]. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Wenecja i inne szkice, 2008
	[...] Słabo świecąca gwiazda nagle wspaniale rozbłyska na czas miesiąca, by zgasnąć zupełnie. źródło: NKJP: Stanisław Mrówczyński: Czarne dziury, Gazeta Wyborcza, 1995-05-19
	Na krótkim filmie, który trafił nawet do YouTube, widać nagle rozbłyskający obiekt na tle ciemnego nieba. źródło: NKJP: Stanisław Mrówczyński: Kosmiczna pochodnia, Polityka, 2008-12-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbłyskałem +(e)m rozbłyskał	rozbłyskałam +(e)m rozbłyskała	rozbłyskałom +(e)m rozbłyskało	rozbłyskaliśmy +(e)śmy rozbłyskali	rozbłyskałyśmy +(e)śmy rozbłyskały
2 os.	rozbłyskałeś +(e)ś rozbłyskał	rozbłyskałaś +(e)ś rozbłyskała	rozbłyskałoś +(e)ś rozbłyskało	rozbłyskaliście +(e)ście rozbłyskali	rozbłyskałyście +(e)ście rozbłyskały
3 os.	rozbłyskał	rozbłyskała	rozbłyskało	rozbłyskali	rozbłyskały

bezosobnik: rozbłyskano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozbłyskał będę rozbłyskać	będę rozbłyskała będę rozbłyskać	będę rozbłyskało będę rozbłyskać	będziemy rozbłyskali będziemy rozbłyskać	będziemy rozbłyskały będziemy rozbłyskać
2 os.	będziesz rozbłyskał będziesz rozbłyskać	będziesz rozbłyskała będziesz rozbłyskać	będziesz rozbłyskało będziesz rozbłyskać	będziecie rozbłyskali będziecie rozbłyskać	będziecie rozbłyskały będziecie rozbłyskać
3 os.	będzie rozbłyskał będzie rozbłyskać	będzie rozbłyskała będzie rozbłyskać	będzie rozbłyskało będzie rozbłyskać	będą rozbłyskali będą rozbłyskać	będą rozbłyskały będą rozbłyskać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbłyskajmy
2 os.	rozbłyskaj	rozbłyskajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbłyskałbym bym rozbłyskał	rozbłyskałabym bym rozbłyskała	rozbłyskałobym bym rozbłyskało	rozbłyskalibyśmy byśmy rozbłyskali	rozbłyskałybyśmy byśmy rozbłyskały
2 os.	rozbłyskałbyś byś rozbłyskał	rozbłyskałabyś byś rozbłyskała	rozbłyskałobyś byś rozbłyskało	rozbłyskalibyście byście rozbłyskali	rozbłyskałybyście byście rozbłyskały
3 os.	rozbłyskałby by rozbłyskał	rozbłyskałaby by rozbłyskała	rozbłyskałoby by rozbłyskało	rozbłyskaliby by rozbłyskali	rozbłyskałyby by rozbłyskały

bezosobnik: rozbłyskano by

bezokolicznik: rozbłyskać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozbłyskając

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbłyskawszy

gerundium: rozbłyskanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozbłyskający

+

rozbłyskać

+

CZYM

Zob. błyskać