rozbłyskać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

zacząć zachowywać się coraz bardziej swobodnie lub energicznie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

ożywić się
rozkręcić się

Silin blaknął, gdy rozmawiał ze mną w ich obecności. Rozbłyskał dopiero, gdy byliśmy sami.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag Gułag, tom 3, 1977

Unikał dziennikarzy, nie udzielał wywiadów. Rozbłyskał w małym, bliskim mu gronie.

źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Od słowa do słowa, Polityka, 2007-10-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbłyskałem +(e)m rozbłyskał	rozbłyskałam +(e)m rozbłyskała	rozbłyskałom +(e)m rozbłyskało	rozbłyskaliśmy +(e)śmy rozbłyskali	rozbłyskałyśmy +(e)śmy rozbłyskały
2 os.	rozbłyskałeś +(e)ś rozbłyskał	rozbłyskałaś +(e)ś rozbłyskała	rozbłyskałoś +(e)ś rozbłyskało	rozbłyskaliście +(e)ście rozbłyskali	rozbłyskałyście +(e)ście rozbłyskały
3 os.	rozbłyskał	rozbłyskała	rozbłyskało	rozbłyskali	rozbłyskały

bezosobnik: rozbłyskano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbłyskajmy
2 os.	rozbłyskaj	rozbłyskajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbłyskałbym bym rozbłyskał	rozbłyskałabym bym rozbłyskała	rozbłyskałobym bym rozbłyskało	rozbłyskalibyśmy byśmy rozbłyskali	rozbłyskałybyśmy byśmy rozbłyskały
2 os.	rozbłyskałbyś byś rozbłyskał	rozbłyskałabyś byś rozbłyskała	rozbłyskałobyś byś rozbłyskało	rozbłyskalibyście byście rozbłyskali	rozbłyskałybyście byście rozbłyskały
3 os.	rozbłyskałby by rozbłyskał	rozbłyskałaby by rozbłyskała	rozbłyskałoby by rozbłyskało	rozbłyskaliby by rozbłyskali	rozbłyskałyby by rozbłyskały

bezosobnik: rozbłyskano by

bezokolicznik: rozbłyskać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbłyskawszy

gerundium: rozbłyskanie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. błyskać