rozbłysnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zacząć świecić światłem własnym lub blaskiem odbitym albo zacząć świecić intensywniej

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

ekran rozbłysnął; światła, fajerwerki, flesze rozbłysły; światełko, gwiazda rozbłyśnie
rozbłysnąć światłem, fajerwerkami; kolorami
rozbłysnąć w słońcu; w ciemności

	Za oknem już zupełnie jasno, a niebawem rozbłyśnie złocistymi promieniami życiodajne słońce. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Naraz kamień rozbłysnął tak silnym blaskiem, że odruchowo zamknęłam oczy. źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
	[...] Brunatna sylwetka skoczka odbijała się od trampoliny, by rozbłysnąć w słońcu i zniknąć za murem. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Specjalnie z okazji mikołajek rozbłysną dzisiaj w Tczewie świąteczne girlandy i choinki. źródło: NKJP: (mt): Rozbłysną girlandy, Dziennik Bałtycki, 2001-12-06
	[...] Nasza planeta uformowała się około 50 mln lat po rozbłyśnięciu Słońca. źródło: NKJP: (JJ): Gwałtowne początki, Gazeta Krakowska, 2003-06-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbłysłem rozbłysnąłem +(e)m rozbłysł +(e)m rozbłysnął	rozbłysłam rozbłysnęłam +(e)m rozbłysła +(e)m rozbłysnęła	rozbłysłom rozbłysnęłom +(e)m rozbłysło +(e)m rozbłysnęło	rozbłysnęliśmy rozbłyśliśmy +(e)śmy rozbłysnęli +(e)śmy rozbłyśli	rozbłysłyśmy rozbłysnęłyśmy +(e)śmy rozbłysły +(e)śmy rozbłysnęły
2 os.	rozbłysłeś rozbłysnąłeś +(e)ś rozbłysł +(e)ś rozbłysnął	rozbłysłaś rozbłysnęłaś +(e)ś rozbłysła +(e)ś rozbłysnęła	rozbłysłoś rozbłysnęłoś +(e)ś rozbłysło +(e)ś rozbłysnęło	rozbłysnęliście rozbłyśliście +(e)ście rozbłysnęli +(e)ście rozbłyśli	rozbłysłyście rozbłysnęłyście +(e)ście rozbłysły +(e)ście rozbłysnęły
3 os.	rozbłysł rozbłysnął	rozbłysła rozbłysnęła	rozbłysło rozbłysnęło	rozbłysnęli rozbłyśli	rozbłysły rozbłysnęły

bezosobnik: rozbłyśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbłyśnijmy
2 os.	rozbłyśnij	rozbłyśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbłysłbym rozbłysnąłbym bym rozbłysł bym rozbłysnął	rozbłysłabym rozbłysnęłabym bym rozbłysła bym rozbłysnęła	rozbłysłobym rozbłysnęłobym bym rozbłysło bym rozbłysnęło	rozbłysnęlibyśmy rozbłyślibyśmy byśmy rozbłysnęli byśmy rozbłyśli	rozbłysłybyśmy rozbłysnęłybyśmy byśmy rozbłysły byśmy rozbłysnęły
2 os.	rozbłysłbyś rozbłysnąłbyś byś rozbłysł byś rozbłysnął	rozbłysłabyś rozbłysnęłabyś byś rozbłysła byś rozbłysnęła	rozbłysłobyś rozbłysnęłobyś byś rozbłysło byś rozbłysnęło	rozbłysnęlibyście rozbłyślibyście byście rozbłysnęli byście rozbłyśli	rozbłysłybyście rozbłysnęłybyście byście rozbłysły byście rozbłysnęły
3 os.	rozbłysłby rozbłysnąłby by rozbłysł by rozbłysnął	rozbłysłaby rozbłysnęłaby by rozbłysła by rozbłysnęła	rozbłysłoby rozbłysnęłoby by rozbłysło by rozbłysnęło	rozbłysnęliby rozbłyśliby by rozbłysnęli by rozbłyśli	rozbłysłyby rozbłysnęłyby by rozbłysły by rozbłysnęły

bezosobnik: rozbłyśnięto by

bezokolicznik: rozbłysnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozbłysłszy
rozbłysnąwszy

gerundium: rozbłyśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiedniki aspektowe: rozbłyskać , rozbłyskiwać

Zob. błysnąć