zaduszkowy

[...] praktykowano obrzędy, które swój początek miały w pogaństwie. Najbardziej znane spośród nich to „Dziady”. Podczas tego obrzędu do chaty z suto zastawionym stołem, zapraszano duchy na wspólną ucztę. Na zakończenie biesiady zaduszkowej, gospodarz dziękował zmarłym za przybycie i prosił ich, aby odeszli.

źródło: NKJP: Tajemnice Zaduszek, Gazeta Krakowska, 2002-11-02

Były to potrawy postne, gdyż wieczerza wigilijna miała charakter zaduszkowy - wierzono, że w dzień poprzedzający Boże Narodzenie dusze odwiedzają domy [...].

źródło: NKJP: Święta bogate w zwyczaje, Dziennik Polski, 2002-12-24

[...] czas postu to przywracanie biegu przyrodzie, oczekiwanie na powrót wiosny, lęk, czy wszystko wróci do normy. Stąd sięganie do zaświatów i zaduszkowe obyczaje, jak na przykład zakopywanie pisanek na cmentarzu, ale także palenie świec, święcenie wody, ognia, które mają oczyszczającą moc.

źródło: NKJP: Izabela Dachtera: Czas życia, Polska Głos Wielkopolski, 2005-03-21