rozpromienić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zacząć wyglądać w sposób wskazujący na to, że ktoś odczuwa coś przyjemnego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

rozjaśnić się
rozświetlić się

	- Masz bardzo piękne włosy - powiedział. - Naprawdę… są ładne? - spytała nieśmiało i jej twarz rozpromieniła się radością. źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Mojra, 1996
	Buzie małych pacjentów rozpromieniły się, gdy zobaczyli pluszowe misiaczki, owoce i wielką planszę z życzeniami [...]. źródło: NKJP: (JUMB): Łańcuszek serc, Gazeta Krakowska, 2003-06-05
	Trwało to przez jakieś pięć minut, podczas których admiralska gęba rozpromieniła się piękną purpurą, a oczy zaświeciły niezwykłym blaskiem spod szpakowatych brwi. Przyspieszony oddech i wypięta chuda klata świadczyły wyraźnie, że admirał słucha rzeczy wielkich i wzniosłych. źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
	Zrobił odpychającą minę: „kolejny natręt”. I to płci żeńskiej. Rozpromienił się, gdy wyjęłam z kieszeni zdjęcie ojca. Wziął je do ręki, patrzał, patrzał... źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpromieniłem się +(e)m się rozpromienił	rozpromieniłam się +(e)m się rozpromieniła	rozpromieniłom się +(e)m się rozpromieniło	rozpromieniliśmy się +(e)śmy się rozpromienili	rozpromieniłyśmy się +(e)śmy się rozpromieniły
2 os.	rozpromieniłeś się +(e)ś się rozpromienił	rozpromieniłaś się +(e)ś się rozpromieniła	rozpromieniłoś się +(e)ś się rozpromieniło	rozpromieniliście się +(e)ście się rozpromienili	rozpromieniłyście się +(e)ście się rozpromieniły
3 os.	rozpromienił się	rozpromieniła się	rozpromieniło się	rozpromienili się	rozpromieniły się

bezosobnik: rozpromieniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpromieńmy się
2 os.	rozpromień się	rozpromieńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpromieniłbym się bym się rozpromienił	rozpromieniłabym się bym się rozpromieniła	rozpromieniłobym się bym się rozpromieniło	rozpromienilibyśmy się byśmy się rozpromienili	rozpromieniłybyśmy się byśmy się rozpromieniły
2 os.	rozpromieniłbyś się byś się rozpromienił	rozpromieniłabyś się byś się rozpromieniła	rozpromieniłobyś się byś się rozpromieniło	rozpromienilibyście się byście się rozpromienili	rozpromieniłybyście się byście się rozpromieniły
3 os.	rozpromieniłby się by się rozpromienił	rozpromieniłaby się by się rozpromieniła	rozpromieniłoby się by się rozpromieniło	rozpromieniliby się by się rozpromienili	rozpromieniłyby się by się rozpromieniły

bezosobnik: rozpromieniono by się

bezokolicznik: rozpromienić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpromieniwszy się

gerundium: rozpromienienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozpromieniać się

+

rozpromienić się

+

(CZYM)

Zob. promień