wtajemniczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dokładnie zapoznać się z czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	wprowadzić się
	hiperonimy:	zapoznać się zaznajomić się

	Osoby pragnące wtajemniczyć się w astrologię [...] mogą skorzystać z legalnej formy nauczania w tej dziedzinie. źródło: NKJP: (zuz): Szkoła wróżby, Dziennik Bałtycki, 2011
	[...] poddał się rytualnemu oczyszczeniu ze zmazy, jaką go zbrukała rzeź Centaurów, i wtajemniczył się w misteria. źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
	Na twoim miejscu dałbym sobie trochę przerwy i wtajemniczył się w grę i jej tajniki. źródło: Internet: slrr.pl
	Sprawdź najnowszy ranking kredytów i wtajemnicz się w szczegóły ofert kredytów gotówkowych. źródło: WPKAT185: Szukam pożyczki, 2013-03-11 (mshal-turki.com)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtajemniczyłem się +(e)m się wtajemniczył	wtajemniczyłam się +(e)m się wtajemniczyła	wtajemniczyłom się +(e)m się wtajemniczyło	wtajemniczyliśmy się +(e)śmy się wtajemniczyli	wtajemniczyłyśmy się +(e)śmy się wtajemniczyły
2 os.	wtajemniczyłeś się +(e)ś się wtajemniczył	wtajemniczyłaś się +(e)ś się wtajemniczyła	wtajemniczyłoś się +(e)ś się wtajemniczyło	wtajemniczyliście się +(e)ście się wtajemniczyli	wtajemniczyłyście się +(e)ście się wtajemniczyły
3 os.	wtajemniczył się	wtajemniczyła się	wtajemniczyło się	wtajemniczyli się	wtajemniczyły się

bezosobnik: wtajemniczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtajemniczmy się
2 os.	wtajemnicz się	wtajemniczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtajemniczyłbym się bym się wtajemniczył	wtajemniczyłabym się bym się wtajemniczyła	wtajemniczyłobym się bym się wtajemniczyło	wtajemniczylibyśmy się byśmy się wtajemniczyli	wtajemniczyłybyśmy się byśmy się wtajemniczyły
2 os.	wtajemniczyłbyś się byś się wtajemniczył	wtajemniczyłabyś się byś się wtajemniczyła	wtajemniczyłobyś się byś się wtajemniczyło	wtajemniczylibyście się byście się wtajemniczyli	wtajemniczyłybyście się byście się wtajemniczyły
3 os.	wtajemniczyłby się by się wtajemniczył	wtajemniczyłaby się by się wtajemniczyła	wtajemniczyłoby się by się wtajemniczyło	wtajemniczyliby się by się wtajemniczyli	wtajemniczyłyby się by się wtajemniczyły

bezosobnik: wtajemniczono by się

bezokolicznik: wtajemniczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wtajemniczywszy się

gerundium: wtajemniczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wtajemniczać się

+

wtajemniczyć się

+

w CO

Zob. tajemnica