udręczać się

  • książk.  doprowadzać siebie samego do zmęczenia lub jakiejś granicy wytrzymałości długotrwałym działaniem powodującym cierpienie fizyczne bądź psychiczne
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

  • Po co się udręczać, prościej będzie rozluźnić się i poddać, niech czas niesie z prądem, niech wypadki wloką za sobą.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 2006

    Z każdej strony spodziewamy się ataku. W takim kołowrotku ludzie markotnieją, udręczają się, we wszystkim dopatrują się zła. To błąd.

    źródło: NKJP: Iwona Kamieńska: Sącz jest jak kobieta, Gazeta Krakowska, 2002-05-08

    Góry to także silny, zimny wiatr, [...] zmaganie z pogodą, własną słabością [...]. Sam lubię się udręczać, szczególnie zimą, ale jednocześnie zdaję sobie sprawę, że ryzykuję.

    źródło: NKJP: Internet

    To trochę jak z efektem jojo. Udręcza się człowiek, nic nie je tygodniami, a potem dwa grille i oponka w całej krasie wraca na swoje miejsce.

    źródło: Justyna Kowalczyk: Justyna Kowalczyk o kulisach swojej decyzji, Przegląd Sportowy, 2014-04-04 (przegladsportowy.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. udręczam się
    udręczamy się
    2 os. udręczasz się
    udręczacie się
    3 os. udręcza się
    udręczają się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. udręczałem się
    +(e)m się udręczał
    udręczałam się
    +(e)m się udręczała
    udręczałom się
    +(e)m się udręczało
    udręczaliśmy się
    +(e)śmy się udręczali
    udręczałyśmy się
    +(e)śmy się udręczały
    2 os. udręczałeś się
    +(e)ś się udręczał
    udręczałaś się
    +(e)ś się udręczała
    udręczałoś się
    +(e)ś się udręczało
    udręczaliście się
    +(e)ście się udręczali
    udręczałyście się
    +(e)ście się udręczały
    3 os. udręczał się
    udręczała się
    udręczało się
    udręczali się
    udręczały się

    bezosobnik: udręczano się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się udręczał
    będę się udręczać
    będę się udręczała
    będę się udręczać
    będę się udręczało
    będę się udręczać
    będziemy się udręczali
    będziemy się udręczać
    będziemy się udręczały
    będziemy się udręczać
    2 os. będziesz się udręczał
    będziesz się udręczać
    będziesz się udręczała
    będziesz się udręczać
    będziesz się udręczało
    będziesz się udręczać
    będziecie się udręczali
    będziecie się udręczać
    będziecie się udręczały
    będziecie się udręczać
    3 os. będzie się udręczał
    będzie się udręczać
    będzie się udręczała
    będzie się udręczać
    będzie się udręczało
    będzie się udręczać
    będą się udręczali
    będą się udręczać
    będą się udręczały
    będą się udręczać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. udręczajmy się
    2 os. udręczaj się
    udręczajcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. udręczałbym się
    bym się udręczał
    udręczałabym się
    bym się udręczała
    udręczałobym się
    bym się udręczało
    udręczalibyśmy się
    byśmy się udręczali
    udręczałybyśmy się
    byśmy się udręczały
    2 os. udręczałbyś się
    byś się udręczał
    udręczałabyś się
    byś się udręczała
    udręczałobyś się
    byś się udręczało
    udręczalibyście się
    byście się udręczali
    udręczałybyście się
    byście się udręczały
    3 os. udręczałby się
    by się udręczał
    udręczałaby się
    by się udręczała
    udręczałoby się
    by się udręczało
    udręczaliby się
    by się udręczali
    udręczałyby się
    by się udręczały

    bezosobnik: udręczano by się

    bezokolicznik: udręczać się

    imiesłów przysłówkowy współczesny: udręczając się

    gerundium: udręczanie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: udręczający się

    odpowiednik aspektowy: udręczyć się

  • Zob.  dręczyć 

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2017