wmanewrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

poruszając się precyzyjnie między przeszkodami, wjechać, wpłynąć w określone miejsce

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Cud, że wóz tu w ogóle jakoś wmanewrował, zważywszy, jak niewiele wolnego miejsca pozostało w garażu na bezkolizyjne zaparkowanie. źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
	Moje spaliny też śmierdzą. [...] Jeżeli ktoś parkuje pod chmurką, to faktycznie nie zwraca się na to uwagi. Ale [...] w garażu, zanim wmanewruję w miejsce, to silnik jednak trochę czasu pracuje. źródło: Internet: bmw-klub.pl
	Oczywiście mówię o Jego niesłychanie umiejętnych startach i wodowaniach. [...] w tak niebezpiecznych warunkach potrafił zawrócić na wodzie i wmanewrować do portu, pod osłoną mola. źródło: Stanisław Wujastyk: Czasy i przyjaźnie, 2010 (books.google.pl)
	W tym momencie drugi samochód wmanewrował na podjazd i jeszcze zanim zdążył się całkowicie zatrzymać, wyskoczyła z niego drobna kobieta w białej puchatej czapce. źródło: Anna Nieznaj, ‎Marcin Kiszela: Błąd warunkowania, 2014 (books.google.com)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wmanewrowałem +(e)m wmanewrował	wmanewrowałam +(e)m wmanewrowała	wmanewrowałom +(e)m wmanewrowało	wmanewrowaliśmy +(e)śmy wmanewrowali	wmanewrowałyśmy +(e)śmy wmanewrowały
2 os.	wmanewrowałeś +(e)ś wmanewrował	wmanewrowałaś +(e)ś wmanewrowała	wmanewrowałoś +(e)ś wmanewrowało	wmanewrowaliście +(e)ście wmanewrowali	wmanewrowałyście +(e)ście wmanewrowały
3 os.	wmanewrował	wmanewrowała	wmanewrowało	wmanewrowali	wmanewrowały

bezosobnik: wmanewrowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wmanewrujmy
2 os.	wmanewruj	wmanewrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wmanewrowałbym bym wmanewrował	wmanewrowałabym bym wmanewrowała	wmanewrowałobym bym wmanewrowało	wmanewrowalibyśmy byśmy wmanewrowali	wmanewrowałybyśmy byśmy wmanewrowały
2 os.	wmanewrowałbyś byś wmanewrował	wmanewrowałabyś byś wmanewrowała	wmanewrowałobyś byś wmanewrowało	wmanewrowalibyście byście wmanewrowali	wmanewrowałybyście byście wmanewrowały
3 os.	wmanewrowałby by wmanewrował	wmanewrowałaby by wmanewrowała	wmanewrowałoby by wmanewrowało	wmanewrowaliby by wmanewrowali	wmanewrowałyby by wmanewrowały

bezosobnik: wmanewrowano by

bezokolicznik: wmanewrować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wmanewrowawszy

gerundium: wmanewrowanie

rodzaj gramatyczny: dk

+

wmanewrować

+

DOKĄD