rozpromieniać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zaczynać wyglądać w sposób wskazujący na to, że ktoś odczuwa coś przyjemnego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Po śmierci Carol tęsknił za ciepłem i rozmowami zakotwiczonymi w codzienności. Lubił domową atmosferę, pogaduszki w kuchni. Rozpromieniał się, gdy moja córka czytała mu „Kubusia Puchatka”. źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Poezja jak świat, Polityka, 2004-08-21
	Barski rozpromienia się na widok Sabiny. Bardzo pani wypiękniała. źródło: NKJP: Andrzej Bart: Rewers: nowela filmowa, 2009
	Dwie starsze panie, które z pieskami spacerują po skwerku, rozpromieniają się na wspomnienie o Parasolniku. - Z niego to można było śmiać się do łez. źródło: NKJP: Hanna Wilczyńska-Toczko: A Parasolnik już tu nie mieszka..., Gazeta Wyborcza, 1997-07-11
	Grajek najwyraźniej na to czekał. Jego poorana zmarszczkami twarz rozpromienia się uśmiechem. źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpromieniałem się +(e)m się rozpromieniał	rozpromieniałam się +(e)m się rozpromieniała	rozpromieniałom się +(e)m się rozpromieniało	rozpromienialiśmy się +(e)śmy się rozpromieniali	rozpromieniałyśmy się +(e)śmy się rozpromieniały
2 os.	rozpromieniałeś się +(e)ś się rozpromieniał	rozpromieniałaś się +(e)ś się rozpromieniała	rozpromieniałoś się +(e)ś się rozpromieniało	rozpromienialiście się +(e)ście się rozpromieniali	rozpromieniałyście się +(e)ście się rozpromieniały
3 os.	rozpromieniał się	rozpromieniała się	rozpromieniało się	rozpromieniali się	rozpromieniały się

bezosobnik: rozpromieniano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozpromieniał będę się rozpromieniać	będę się rozpromieniała będę się rozpromieniać	będę się rozpromieniało będę się rozpromieniać	będziemy się rozpromieniali będziemy się rozpromieniać	będziemy się rozpromieniały będziemy się rozpromieniać
2 os.	będziesz się rozpromieniał będziesz się rozpromieniać	będziesz się rozpromieniała będziesz się rozpromieniać	będziesz się rozpromieniało będziesz się rozpromieniać	będziecie się rozpromieniali będziecie się rozpromieniać	będziecie się rozpromieniały będziecie się rozpromieniać
3 os.	będzie się rozpromieniał będzie się rozpromieniać	będzie się rozpromieniała będzie się rozpromieniać	będzie się rozpromieniało będzie się rozpromieniać	będą się rozpromieniali będą się rozpromieniać	będą się rozpromieniały będą się rozpromieniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpromieniajmy się
2 os.	rozpromieniaj się	rozpromieniajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpromieniałbym się bym się rozpromieniał	rozpromieniałabym się bym się rozpromieniała	rozpromieniałobym się bym się rozpromieniało	rozpromienialibyśmy się byśmy się rozpromieniali	rozpromieniałybyśmy się byśmy się rozpromieniały
2 os.	rozpromieniałbyś się byś się rozpromieniał	rozpromieniałabyś się byś się rozpromieniała	rozpromieniałobyś się byś się rozpromieniało	rozpromienialibyście się byście się rozpromieniali	rozpromieniałybyście się byście się rozpromieniały
3 os.	rozpromieniałby się by się rozpromieniał	rozpromieniałaby się by się rozpromieniała	rozpromieniałoby się by się rozpromieniało	rozpromienialiby się by się rozpromieniali	rozpromieniałyby się by się rozpromieniały

bezosobnik: rozpromieniano by się

bezokolicznik: rozpromieniać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozpromieniając się

gerundium: rozpromienianie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozpromieniający się

odpowiednik aspektowy: rozpromienić się

+

rozpromieniać się

+

CZYM

Zob. promień