partykularny

  • książk.  związany ze sprawami jednej osoby, wybranej grupy osób lub środowiska, a nie ogółu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

  • synonimy:  partykularystyczny
    • partykularne cele, interesy, sprawy
    • partykularne i partyjne
  • Chcemy wierzyć, że jego fachowość, wiedza, erudycja i świetne kontakty ze środowiskami tworzącymi kulturę polską nie przegrają w starciu z partykularną wizją resortu kultury.

    źródło: NKJP: Zbigniew Gluza: Jeszcze w sprawie Andrzeja Rosnera, Gazeta Wyborcza, 1996-09-18

    Rosną napięcia między tendencjami uniwersalistycznymi a potrzebą wyrazistej tożsamości, między procesami globalnymi i partykularnymi, między kształtowaniem się społeczności ponadnarodowych a narodowych i lokalnych.

    źródło: NKJP: Henryk Woźniakowski: Spękany glob: konflikt cywilizacji, Tygodnik Powszechny, nr 43, 1994

    Wydawało się, że te uniwersalne zdobycze europejskie pozostaną w koloniach na zawsze. Dziś nie pozostało wiele prócz partykularnej fascynacji własną kulturą i własnymi problemami.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuścinski: Lapidaria IV-VI, 2008

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. partykularny
    partykularny
    partykularny
    partykularne
    partykularna
    D. partykularnego
    partykularnego
    partykularnego
    partykularnego
    partykularnej
    C. partykularnemu
    partykularnemu
    partykularnemu
    partykularnemu
    partykularnej
    B. partykularnego
    partykularnego
    partykularny
    partykularne
    partykularną
    N. partykularnym
    partykularnym
    partykularnym
    partykularnym
    partykularną
    Ms. partykularnym
    partykularnym
    partykularnym
    partykularnym
    partykularnej
    W. partykularny
    partykularny
    partykularny
    partykularne
    partykularna
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. partykularni
    partykularni
    partykularne
    partykularne
    D. partykularnych
    partykularnych
    partykularnych
    partykularnych
    C. partykularnym
    partykularnym
    partykularnym
    partykularnym
    B. partykularnych
    partykularnych
    partykularnych
    partykularne
    N. partykularnymi
    partykularnymi
    partykularnymi
    partykularnymi
    Ms. partykularnych
    partykularnych
    partykularnych
    partykularnych
    W. partykularni
    partykularni
    partykularne
    partykularne
  • łac. particularis

CHRONOLOGIZACJA:
1597, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 29.03.2018