-
w sposób typowy dla danej sytuacji i w związku z tym nie budzący zaciekawienia czy zdziwienia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
-
|
Kilkuletnie problemy Janusza Cz. z polonezem zaczęły się prozaicznie - od drobnej usterki, utrudniającej uruchomienie silnika podczas mrozu.
źródło: NKJP: Klient na wokandzie, Dziennik Polski, 2002-06-29
|
|
Magda przyznała się w końcu, że wymyśliła to porwanie. Prawda wyglądała całkiem prozaicznie: uciekła z domu i nocowała na ogródkach działkowych.
źródło: NKJP: TR: Uprowadzenie którego nie było, Gazeta Poznańska, 2003-01-25
|
|
Ja ci to chciałam inaczej oznajmić, wiesz? Przy świecach. Ale mnie zawsze wszystko wychodzi tak beznadziejnie prozaicznie...
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
|
|
Nie jestem geologiem - śmieje się. - Moja pasja zaczęła się bardzo prozaicznie. Brat, geolog, potrzebował do swoich wyjazdów kogoś kto znałby dobrze obce języki, a ja zajmuję się tłumaczeniami. I tak to się zaczęło.
źródło: NKJP: (mst): Nowohuckie klejnoty, Gazeta Krakowska, 2003-03-18
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
prozaicznie
|
stopień wyższy |
prozaiczniej
|
CHRONOLOGIZACJA:
1838,
Świat Dramatyczny, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.09.2018