wmanewrować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

niechcący znaleźć się w trudnej, nieprzyjemnej, kłopotliwej dla siebie sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Sytuacja komplikuje się podwójnie, gdy wmanewrowałeś się w romans z żoną przełożonego.

źródło: NKJP: Karol Kruczkowski: Fatalne zauroczenie, CKM nr 05, 1999

Oni trzej zawsze i wszędzie trzymali sztamę - wszyscy za jednego i jeden za wszystkich. Jednak dzisiaj nic nie jest takie samo, jak dawniej, szczególnie odkąd wmanewrowali się w to morderstwo.

źródło: NKJP: Andrzej Kwietniewski: Blondynka z miasta Łodzi, 2008

Komisja Kultury i Środków Przekazu zajmowała się w 1994 r. wielokrotnie problematyką Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. [...] analizowała sprawozdanie na posiedzeniach w dniach 20 kwietnia, 11 maja i 7 czerwca, nie pozwalając się wmanewrować w gorączkową dyskusję propagandową wokół Krajowej Rady spowodowaną odwołaniem i zmianą jej przewodniczącego.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 02.07.1994

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wmanewruję się	wmanewrujemy się
2 os.	wmanewrujesz się	wmanewrujecie się
3 os.	wmanewruje się	wmanewrują się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wmanewrowałem się +(e)m się wmanewrował	wmanewrowałam się +(e)m się wmanewrowała	wmanewrowałom się +(e)m się wmanewrowało	wmanewrowaliśmy się +(e)śmy się wmanewrowali	wmanewrowałyśmy się +(e)śmy się wmanewrowały
2 os.	wmanewrowałeś się +(e)ś się wmanewrował	wmanewrowałaś się +(e)ś się wmanewrowała	wmanewrowałoś się +(e)ś się wmanewrowało	wmanewrowaliście się +(e)ście się wmanewrowali	wmanewrowałyście się +(e)ście się wmanewrowały
3 os.	wmanewrował się	wmanewrowała się	wmanewrowało się	wmanewrowali się	wmanewrowały się

bezosobnik: wmanewrowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wmanewrujmy się
2 os.	wmanewruj się	wmanewrujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wmanewrowałbym się bym się wmanewrował	wmanewrowałabym się bym się wmanewrowała	wmanewrowałobym się bym się wmanewrowało	wmanewrowalibyśmy się byśmy się wmanewrowali	wmanewrowałybyśmy się byśmy się wmanewrowały
2 os.	wmanewrowałbyś się byś się wmanewrował	wmanewrowałabyś się byś się wmanewrowała	wmanewrowałobyś się byś się wmanewrowało	wmanewrowalibyście się byście się wmanewrowali	wmanewrowałybyście się byście się wmanewrowały
3 os.	wmanewrowałby się by się wmanewrował	wmanewrowałaby się by się wmanewrowała	wmanewrowałoby się by się wmanewrowało	wmanewrowaliby się by się wmanewrowali	wmanewrowałyby się by się wmanewrowały

bezosobnik: wmanewrowano by się

bezokolicznik: wmanewrować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wmanewrowawszy się

gerundium: wmanewrowanie się

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wmanewrowanie się	wmanewrowania się
D.	wmanewrowania się	wmanewrowań się
C.	wmanewrowaniu się	wmanewrowaniom się
B.	wmanewrowanie się	wmanewrowania się
N.	wmanewrowaniem się	wmanewrowaniami się
Ms.	wmanewrowaniu się	wmanewrowaniach się
W.	wmanewrowanie się	wmanewrowania się

odpowiednik aspektowy: wmanewrowywać się

Składnia

+

wmanewrować się

+

w CO

Pochodzenie

Od: manewr(ować)