spłakać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

przepłakać dłuższy czas z dużą intensywnością

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

zryczeć się

	Spłakałam się, kiedy urzędniczka ZUS stwierdziła, że wnusiowi należy się tylko jeden wieniec, w dodatku najtańszy, a ja jestem naciągaczką i oszustką [...]. źródło: NKJP: Magdalena Hodak: Dwa wieńce za dużo dla wnuczka, Dziennik Łódzki, 2007-10-08
	I taką im mowę wygłosiłem, że prawie wszyscy płakali. [...] Spłakała się Kryśka, spłakał się Wojtek. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	Zatrzymałem się za miastem na poboczu i spłakałem się jak bóbr. źródło: NKJP: Internet
	Sandra przyjechała z pielgrzymką. W Jerozolimie obejrzała Drogę Krzyżową, w Betlejem - kościół, spłakała się, pomodliła. źródło: NKJP: Beata Pawlak: Rzucam szmatę, mówię: szalom!, Gazeta Wyborcza, 1993-10-12
	Pewnie się spłakał ze śmiechu. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spłakałem się +(e)m się spłakał	spłakałam się +(e)m się spłakała	spłakałom się +(e)m się spłakało	spłakaliśmy się +(e)śmy się spłakali	spłakałyśmy się +(e)śmy się spłakały
2 os.	spłakałeś się +(e)ś się spłakał	spłakałaś się +(e)ś się spłakała	spłakałoś się +(e)ś się spłakało	spłakaliście się +(e)ście się spłakali	spłakałyście się +(e)ście się spłakały
3 os.	spłakał się	spłakała się	spłakało się	spłakali się	spłakały się

bezosobnik: spłakano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spłaczmy się
2 os.	spłacz się	spłaczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spłakałbym się bym się spłakał	spłakałabym się bym się spłakała	spłakałobym się bym się spłakało	spłakalibyśmy się byśmy się spłakali	spłakałybyśmy się byśmy się spłakały
2 os.	spłakałbyś się byś się spłakał	spłakałabyś się byś się spłakała	spłakałobyś się byś się spłakało	spłakalibyście się byście się spłakali	spłakałybyście się byście się spłakały
3 os.	spłakałby się by się spłakał	spłakałaby się by się spłakała	spłakałoby się by się spłakało	spłakaliby się by się spłakali	spłakałyby się by się spłakały

bezosobnik: spłakano by się

bezokolicznik: spłakać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spłakawszy się

gerundium: spłakanie się

odpowiednik aspektowy: spłakiwać się

+

spłakać się

+

z CZEGO

Zob. płakać