-
2.
niewielka ilość materiału wybuchowego w metalowej osłonce; umieszczana w dawnej broni palnej -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
Opiekunką S. była znana z odwagi (kiedy zabrakło pistonów do powstańczych strzelb, sama pojechała po nie do Kolonii) Bibianna Moraczewska [...].
źródło: NKJP: Jan Zieliński: Słowacki. SzatAnioł, 2009
Niekiedy wydawało mu się, że był to normalny strzał z rewolweru, niekiedy, że był to trzask pistonu dziecinnej strzelby.
źródło: Internet: Michał Choromański: Schodami w górę, schodami w dół, 1967
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piston
pistony
D. pistonu
pistonów
C. pistonowi
pistonom
B. piston
pistony
N. pistonem
pistonami
Ms. pistonie
pistonach
W. pistonie
pistony
-
fr. piston 'tłok'
z łac. pistus, pistullum 'tłuczek'