zakwakać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pejorat. powiedzieć coś, wydając z siebie nosowe dźwięki, które denerwują słuchającego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

Konsjerżka wyszła z „loży” krokiem przetłuszczonej kaczki, coś zakwakała, weszła do klozetu, oczywiście nie zamykając drzwi.

źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem, 1957

„Wysocki, ty się biłeś. Będziesz miał obniżoną ocenę ze sprawowania. Już ja porozmawiam sobie z twoimi rodzicami” - zakwakała [...].

źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakwakałem +(e)m zakwakał	zakwakałam +(e)m zakwakała	zakwakałom +(e)m zakwakało	zakwakaliśmy +(e)śmy zakwakali	zakwakałyśmy +(e)śmy zakwakały
2 os.	zakwakałeś +(e)ś zakwakał	zakwakałaś +(e)ś zakwakała	zakwakałoś +(e)ś zakwakało	zakwakaliście +(e)ście zakwakali	zakwakałyście +(e)ście zakwakały
3 os.	zakwakał	zakwakała	zakwakało	zakwakali	zakwakały

bezosobnik: zakwakano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakwaczmy
2 os.	zakwacz	zakwaczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakwakałbym bym zakwakał	zakwakałabym bym zakwakała	zakwakałobym bym zakwakało	zakwakalibyśmy byśmy zakwakali	zakwakałybyśmy byśmy zakwakały
2 os.	zakwakałbyś byś zakwakał	zakwakałabyś byś zakwakała	zakwakałobyś byś zakwakało	zakwakalibyście byście zakwakali	zakwakałybyście byście zakwakały
3 os.	zakwakałby by zakwakał	zakwakałaby by zakwakała	zakwakałoby by zakwakało	zakwakaliby by zakwakali	zakwakałyby by zakwakały

bezosobnik: zakwakano by

bezokolicznik: zakwakać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakwakawszy

gerundium: zakwakanie

rodzaj gramatyczny: dk

	+	zakwakać	+	CO
	+	zakwakać	+	MOWA WPROST

Zob. kwakać