kra II

I

wykrzyknik

  • wyraz służący do naśladowania niskiego gardłowego dźwięku wydawanego przez wrony, gawrony i kruki
  • Zwykle w formie zwielokrotnionej: kra, kra.

  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwyczaje i zachowania zwierząt


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    ptaki


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Wrony, przysiadłszy na stercie, rwą resztki mięsa. Pełno ich. „Kra! kra!” - słychać zewsząd.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

    To są czarne wrony! Kra, kra, kra!

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010

    Nie jest trudno zauważyć obecność gawronów. W koloniach bez przerwy kraczą - głębokie „kra kra” lub ciche „grab grab”.

    źródło: Internet: wikipedia.org

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

CHRONOLOGIZACJA:
1863, Poezye studenta, t. 1, Lipsk 1863.
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2017