panslawista

  • zwolennik panslawizmu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    doktryny i poglądy polityczne

  • Jako osiemnastolatek wybrał się na studia do Pragi dzięki zdobytemu stypendium. W gimnazjum miał opinię zdeklarowanego panslawisty. Nie szukał więc dla siebie miejsca w Budapeszcie czy Wiedniu.

    źródło: NKJP: Mariusz Surosz: Pepiki: dramatyczne stulecie Czechów, 2010

    Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak wielu jest panslawistów wśród Słowian na całym świecie...

    źródło: NKJP: Internet

    Polak etnograficzny nie przeszkadzał rosyjskim panslawistom, ale - dowodzili oni - „Polak, jako termin polityczny jest naturalnym i niebezpiecznym wrogiem Rosji”. Panslawiści dowodzili, że „nie ma w Rosji nienawiści przeciw plemieniu polskiemu, ale jest nienawiść i powinna być przeciwko idei państwowości Polski”.

    źródło: NKJP: Sowiecki orzeł albo o paradoksach kołchozowego bonapartyzmu, Gazeta Wyborcza, 1996-11-30

    [...] była wyraźna sprzeczność pomiędzy sferami rządowymi a panslawistami, którzy - przejęci żywiołową nienawiścią do katolicyzmu - prawosławie uważali za siłę spajającą wszystkich Słowian i niejako więź ideologiczną łączącą tę wymarzoną przez nich federację słowiańską.

    źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Sojusz trzech cesarzy. Walka o pokój europejski 1872–1878, 2010

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. panslawista
    panslawiści
    ndepr
    panslawisty
    depr
    D. panslawisty
    panslawistów
    C. panslawiście
    panslawistom
    B. panslawistę
    panslawistów
    N. panslawistą
    panslawistami
    Ms. panslawiście
    panslawistach
    W. panslawisto
    panslawiści
    ndepr
    panslawisty
    depr
  • gr. pãn 'wszystko' + łac. śred. Slavus 'Słowianin'

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 14.02.2016