panslawista
-
zwolennik panslawizmu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
Jako osiemnastolatek wybrał się na studia do Pragi dzięki zdobytemu stypendium. W gimnazjum miał opinię zdeklarowanego panslawisty. Nie szukał więc dla siebie miejsca w Budapeszcie czy Wiedniu.
źródło: NKJP: Mariusz Surosz: Pepiki: dramatyczne stulecie Czechów, 2010
Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak wielu jest panslawistów wśród Słowian na całym świecie...
źródło: NKJP: Internet
Polak etnograficzny nie przeszkadzał rosyjskim panslawistom, ale - dowodzili oni - „Polak, jako termin polityczny jest naturalnym i niebezpiecznym wrogiem Rosji”. Panslawiści dowodzili, że „nie ma w Rosji nienawiści przeciw plemieniu polskiemu, ale jest nienawiść i powinna być przeciwko idei państwowości Polski”.
źródło: NKJP: Sowiecki orzeł albo o paradoksach kołchozowego bonapartyzmu, Gazeta Wyborcza, 1996-11-30
[...] była wyraźna sprzeczność pomiędzy sferami rządowymi a panslawistami, którzy - przejęci żywiołową nienawiścią do katolicyzmu - prawosławie uważali za siłę spajającą wszystkich Słowian i niejako więź ideologiczną łączącą tę wymarzoną przez nich federację słowiańską.
źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Sojusz trzech cesarzy. Walka o pokój europejski 1872–1878, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. panslawista
panslawiści
ndepr panslawisty
depr D. panslawisty
panslawistów
C. panslawiście
panslawistom
B. panslawistę
panslawistów
N. panslawistą
panslawistami
Ms. panslawiście
panslawistach
W. panslawisto
panslawiści
ndepr panslawisty
depr -
gr. pãn 'wszystko' + łac. śred. Slavus 'Słowianin'