wyszarpać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

działając gwałtownie dużą siłą fizyczną, spowodować oddzielenie czegoś od jakiejś całości lub odebranie komuś czegoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	W środku budynku brak nawet schodów na pierwsze piętro. [...] Od strony podwórka porzucone elementy, które udało się wyszarpać ze ścian - kable, mała umywalka, resztki metalowych części mebli. źródło: NKJP: Marek Rudnicki: Jak po wojnie, Głos Szczeciński, 2006
	Kobieta usiłowała wyszarpać swoją kartę z automatu, ale karta nie chciała wyjść. źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
	[...] bomba, prawdopodobnie niewypał, wyszarpała mu po prostu kawał pleców, ud i pośladka. źródło: NKJP: Marta Bosak: Hassan, czyli Jaś, Gazeta Krakowska, 2003-08-13
	Kiedy właścicielka przyniosła pieniądze, panowie nie namyślając się wyszarpali jej gotówkę z ręki. źródło: NKJP: Cena naiwności, Dziennik Polski, 2004-02-17
	- Bracie mój! zachwycił się protestant Dnia Siódmego, Mikołaj. To tak, jak ja. - Wątpię wycedził Libero i wyszarpał spod niego krzesło. - Humaniści niekoniecznie muszą być chrześcijanami - uzupełnił, zanim się rozsiadł. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszarpałem +(e)m wyszarpał	wyszarpałam +(e)m wyszarpała	wyszarpałom +(e)m wyszarpało	wyszarpaliśmy +(e)śmy wyszarpali	wyszarpałyśmy +(e)śmy wyszarpały
2 os.	wyszarpałeś +(e)ś wyszarpał	wyszarpałaś +(e)ś wyszarpała	wyszarpałoś +(e)ś wyszarpało	wyszarpaliście +(e)ście wyszarpali	wyszarpałyście +(e)ście wyszarpały
3 os.	wyszarpał	wyszarpała	wyszarpało	wyszarpali	wyszarpały

bezosobnik: wyszarpano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyszarpmy
2 os.	wyszarp	wyszarpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszarpałbym bym wyszarpał	wyszarpałabym bym wyszarpała	wyszarpałobym bym wyszarpało	wyszarpalibyśmy byśmy wyszarpali	wyszarpałybyśmy byśmy wyszarpały
2 os.	wyszarpałbyś byś wyszarpał	wyszarpałabyś byś wyszarpała	wyszarpałobyś byś wyszarpało	wyszarpalibyście byście wyszarpali	wyszarpałybyście byście wyszarpały
3 os.	wyszarpałby by wyszarpał	wyszarpałaby by wyszarpała	wyszarpałoby by wyszarpało	wyszarpaliby by wyszarpali	wyszarpałyby by wyszarpały

bezosobnik: wyszarpano by

bezokolicznik: wyszarpać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyszarpawszy

gerundium: wyszarpanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyszarpany

odpowiednik aspektowy: wyszarpywać

+

wyszarpać

+

CO + (KOMU) + (SKĄD)