od pieluch

  • pot.  tak, że dzieje się to lub jest robione od wczesnego dzieciństwa kogoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    narodziny i dzieciństwo

    • uczyć się; znać się, znać kogoś od pieluch
    • niemal od pieluch
  • Znam ją od pieluch, to chodząca powściągliwość, ostatnia osoba, którą można podejrzewać o zrobienie głupstwa.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

    Ten parę razy oberwał, ale bił się przecież, można powiedzieć, od pieluch, toteż na którejś tam lekcji złapał cug i rozciągnął porucznika na podłodze takim knock-outem, że tamten ledwo się pozbierał.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

    Z angielskim uczniowie Szkoły Prymusów są na ty. Niektórzy uczą się go praktycznie od pieluch, inni - w wieku przedszkolnym potrafią opowiadać całe historie.

    źródło: NKJP: (ana). Angielski dla pracy, Gazeta Krakowska, 2003-06-03

    Wojtek Majewski, scenarzysta i reżyser „Przebudzenia” o tym, że będzie robił filmy, wiedział od pieluch. W podstawówce obsługiwał już kamerę „ósemkę”, prezent od rodziców.

    źródło: NKJP: Dominika Wesołowska: Mroczna kraina, Gazeta Wrocławska, 2003-02-08

  • typ frazy: fraza przysłówkowa

    ndm
Data ostatniej modyfikacji: 18.12.2015